kokuah ben istemez miyim bu başlığın altına şöyle patrick suskind gibi bir hikaye döktürmeyi. ya da hangi tene hangi koku iyi gider gibi, bir koku üstadı ahkamı kessem. ama ne yazık ki burada bahsetmek istediğim kokular öyle edebi ya da keyifli kokular değil, tam tersi pis kokular; insan kaynaklı pis kokular.insan kaynaklı pis kokular diyince ilk akla gelenler sanıyorum ter kokusu, ayak kokusu, ağız kokusu ve bir de barsak gazı kokusudur. bunlardan sadece sonuncusu ise özel bir isimle anılır 🙂 diğerleri kokan nesnenin sonuna “kokusu” getirilerek söylenir.insan teni kokar. terin ya da ayağın kokmasını engelleyen bir şey, bildiğim kadarıyla ( daha doğrusu bilmediğim kadarıyla) henüz yok. ama bu kokuları diğer insanlara duyurmamanın sayısız yolu var.2 ay kadar önce yolum hacı bektaş’a düştü. gidenler bilir, (bilmeyenler de tahmin eder zaten) türbeye girmeden önce ayakkabılarımızı çıkartıyoruz. çıkarttık biz de. çıkartıp girdik ama daha kapıya ulaşmadan bir ayak kokusu karşıladı bizi . girişte, çıkarılan ayakkabılardandır deyip nefesimi tutup içeri girdim, bir nefes aldım ki giriş sanki gül kokusu gibi. ben böyle yoğun bir ayak kokusu daha önce duymamıştım. bütün türbe kesif bir kokuyla kaplanmıştı. daha önce de gezdiğim için olabildiğince hızlı bir tur atıp çıktım.tamam hadi ayak kokusu biraz daha hadir karşılaşılan bir durum. zira insanlar ortalık yerde ayakkabılarını çok da fazla çıkartmıyorlar. ya bu ter kokusuna ne demek lazım.yolda, otobüste, iş yerinde, lokantada, sinemada, aklınıza gelen her yerde, aklınıza gelen her türlü insanda bir ter kokusu.bir insan nasıl ter kokar, hadi nasılı fizyolojik bir şey de, neden ter kokar.lokantaya gidersin garson masaya bir yemek getirir bırakır, ardında bir ter kokusu. otobüse binersin yanında bir tip, adam mı ter kokuyor, yoksa zaten o cisim müstakilen terden oluşuyor da yanında mı adam var belli değil. iş yerinde, daha odaya girersin leş gibi kokuyor. ve sen bütün gününü orada geçireceksin.terdir, kontrol etmek mümkün değil, biliyorum. ama kokusunu engellemek pekala mümkün: yıkanırsınız olur biter. patolojik bir terleme ve ter kokma özelliğiniz varsa da deodorant denilen nesneler, ozon tabakasını delmek adına, sizi kokusuna dayanılabilir bir insan haline getirebiliyor. hiç bir şey olmadı, bir damlası bir hafta boyunca kokan ve etrafındaki bütün kokuları bastıran, halk arasında “hacı yağı” denen nesneler var. ucuz mu ucuz, alın kullanın bir tanesini yahu, bu kadar mı zor…bu kokulardan, bir de ağız kokusu var. ramazanı saymazsak, yoktur yiyeceği, ondandır der geçerim ona da…kokusuz günler dilerim:)
yorumlar
tek taraflı yaklaşımınızdan dolayı bir kaç ekleme yapmak istiyorum. ter kokusuymuş zartmış zurmuş evet aynen yukarıda yazılanlar gibi olablir. ama kokular için bu kadar söylemek etmez bence ki zaten benim de soyleyeceklerim olaya tamamen hakimdir diyemeyeceğim. ama yukarıda eksikliğini gördüğüm bir iki noktaya değinmek istiyorum. yukarıda konuya bir rahatsızlık konusu şeklinde yaklaşılmış ama bazı durumlar olabilirki sevdiğiniz insanın ter kokusuna bayılabilirsiniz. hatta çook eskiden bizzat tecrübe ettiğim sevgilinizin ağız kokusunu bile benimseyebilir ve hoşlanabilirsiniz. bu böyle okuyunca duygusal alt yapı olmadan ayy ıığğreenç tepkimesine yol açabilir. e zaten aşk nevrotik dönemsel bir etkileşimdir ve içinde aşk olmadan açıklanması çok zor ögeler de bulundurabilir.
Bundan yıllaaar önce doktor olan ablama la konuşmam:-Yahu bu tıp herşeye çağre buluyor, bir ayak kokusuna çağren bulamadınız.-Olur mu canım şöyle bir krem var, alıp sürersen geçer.-Yahu niye daha önce söylemedin, misafirliğe giderken çorap taşımaktan, her gittiğim yerde ayak yıkamaktan telef oldum?-Siz erkeler takmıyorsunuz böyle şeyleri…-Bravo ablaSonuç, günde iki çorap değiştiren ben hala hergün çorap değiştiriyorum ama olur da bir yerlerde kalsam bile 3-4 gün de bile kokmuyor artık çoraplar. İlaç denilen şeyde çok basit iki krem. Reklama girmez sanırım; Terkur ve Kursept. Bu konuda şikayeti olan tanıdığım herkes aynı yöntemle kurtuldu bu beladan.