Keklendim…Evet, yanlış duymadınız ben, çevresinde uyanıklığı paranoyaklıkla harmanlamışlığıyla tanınan ben , kek – len – dim ….Hem de kelimenin her iki anlamıyla da keklendim..Nasıl mı ? şöyle izah edeyim;Ben şu yalnız kalma fobisi olanlardanım ve okul yıllarından kalma bi alışkanlıkla koloni halinde yaşarım. Yine bir hafta sonu bir arada olalım kararıyla bir küçük tabur insan buluştuk birimizin evinde.. Hiç yaptığımız şey olmamasına rağmen akşam çayları ocağa konuldu, kekler, börekler falan pişirildi.Normalin dışında gelişen bu olaylar karşısında aklımdan ‘’hayret, neden çay acaba? Neden her zamanki gibi hepimiz birer bira açmıyoruz ya da kardeşimin en son seyahatinde getirdiği iki şişe tekiladan birini patlatmıyoruz ki’’ diye geçirmeme rağmen bunu bi heves olarak nitelendirdim ve aldım çayımı oturdum baş köşeye..İkinci bardağımla kekim de geldi.Herkesin ki sade olmasına rağmen benimki çukulata sosluydu.Sorduğumda arkadaşım böyle sevdiğimi bildiğinden benimkini ayırdığını söyledi.Hoşuma gitti.’’Beni bu kadar iyi tanıyan insanlarla takılmak ne güzel’’ dedim.Kekin tadı biraz değişik geldiğinde ‘’mahlep’’ li olduğunu söylediler. Bu ‘mahlep’ denen şeyin neyin nesi olduğunu anlamadım ama mutfakla pek aram olmadığından buna da şaşırmadım.Üstüne üstük bu ‘’mahlep’’ in keki bozduğunu düşünsem de regl döneminde ihtiyaç duyduğum tatlı yı ihtiva ettiğinden ikinci dilimi de löpür löpür götürdüm..Ardından başladım muhabbete , ben anlatıyorum bizimkiler kopuyor ..Ulan ne oluyor demeye kalmadan iki gözümün benden , daha da ötesi birbirinden bağımsız hareket etmeye başlamasıyla ‘çayıma ne kattınız ulan ‘’ diye haykırmam bir oldu..Evet artık Hasan Celal GÜZEL’dim ben..Çayıma değil ama kekime bişii katmışlardı.Ve o bişiii her ne ise kafam bi acayip oldu.Aynı o eski Türk filmlerindeki gibi sahneler yaşadım.Etrafımdakiler flu’laştı ,sesler hafif bi ekoyla gelmeye başladı.Şaka değil gerçekten aynen böyle oldu.Arkadaşlarımın görüntüleri bulanık , kahkahaları gürültülü ve yankılıydı..Kabuuuuuuuss!!!!Çırılçıplak bayılsam başıma hiç bi iş gelmeyeceğinden emin olduğum insanlar arasında olduğum halde en büyük kâbusu arkasından iş çevrilmesi olan ben, öyle bi tepki verdim ki bu ‘mahlepli’ kekten medet uman tüm arkadaşlarımın kafasını açtım…Gülelim , eğlenelim ,,eğlenelim coşalım diye başladıkları bu işin sonunda , her biri o kafayla bana ve benden özür dilemeye sardı kendini..Ooohhh canıma değsin ama .Hak ettiler bunu !! kolay mı ulan benimle kafa bulmak haa!!!S…m işte böyle o caaanım mahlep kafanızı….Sonra mı? Dört saat kadar kaşım ayrı oynadı,gözüm ayrı..Zaman zaman etrafta olanlara kahkaha attım ama sonra birden kendime gelip ‘’ yoo yooo bu kafayı onlara yar etmem ‘’ edasıyla yeniden dırdırlandım..Ara sıra ben söylendim,onlar özür diledi, ben anlattım onlar yarıldı,onlar yarıldı,ben darıldım..Günün sonunda ‘’kekten kaldı mı peki ? ‘’ demesini de bildim ama …Bir de haberli deneyelim şu mahlebi diye …Haa !! Bu arada sakın siz de böyle bi işe kalkışmayın.Hastaneye kaldırılan birini duydum geçenlerde.Herkesin bünyesi kuvvetli olmayabilir.Şaka yapiim diye göz çıkarmayın yani..