Doluyorum yeniden… Çok yakın, hatta herşeyin olmasına neredeyse beş var! Bu kadar boş bulunman sana hiç yakışmıyor. Şifreleri çözdükçe herşeyin birer birer fişini takıyorum. Işıldıyor ortam. Nasıl da aydınlanıyor! Görüyorsun ama gözlerini yumuyorsun, görmezden geliyorsun. Farkındayım. Benim fişimi takmadığın için oluyor bütün bunlar. Enerjinin önünü tıkadığın için oluyor. Alışmış yollarını rüzgarların, kesmeye çalıştığın için oluyor. Önüne set çekmeye çalıştığın fırtınalar, kasırgalar… Susarak, sinerek, unutturmaya çalışarak!Oysa ki; bırakacaksın akacak kelimeler, gözlerindeki hınç yolunu bulacak, su gibi akacak bütün coğrafyalarda, önünü tıkamayacaksın, böyle birikip birikip zararı olmayacak kimseye… Sevmediklerini, istemediklerini söyleyecek; anlamadıklarını soracaksın. Susmayacaksın kara toprak gibi! Yıkmak istiyorsan, susmadan yıkacaksın bütün duvarlarımı. Büyük çığlıklar arasında olmalı ne olacaksa! Hayran kalınası gökgürültüleri ve şimşeklerden al ilhamını. Sonra bırak salsın bulut yeryüzüne neyi var neyi yoksa! Ama önce sendeki o cesaret kırıntısını sorgulamalı!Bu yüzden sana, dağılacağın, bin parça olacağın ve bir daha asla eksik parçalarını bulup kendini tamamlayamayacağın senaryolar hazırlıyorum bir tanem! Şu an tamamsın ya, hiç olmadığın kadar bütünsün ya, dağılmanın, çarpışmanın etkisiyle tuzla buz olmanın ihtişamını yaşayacağın cümleler eşliğinde geliyorum. Patladığımda savrulacağın kilometreleri hesaplayacak vaktin olur mu acaba?İçimde biriken tozun dumanın ise haddi hesabı yok! Fakat en içime girsen, bir deneyebilsen, orada duran gözün ne kadar sakin baktığına bir şahit olabilsen… En içimde kalsan bütün bunlardan yara almayacaksın. Sen benim etrafımda dolanmayı seçiyorsun. Yanlış yapıyorsun. Tehlikenin sınırlarında kendi sonunu hazırlıyorsun. Farkında olmaksızın bu yanılgıyı kanıksıyorsun. Zor olmak hoşuna mı gidiyor? Bu şekilde en olmazlar seninle, senin yöntemlerinle oluyor mu sanıyorsun? İçimdeki kuvvetin ne denli sınırlarından ötelere taşabileceğini, kopuk olduğunu bu sessizliğin derinlerinden gelen uğultudan anlamıyor musun?Bu kuvvete meydan okuyacağına kanisin fakat o kadar düşük ki gardın… Kaybettiklerin… Hep o kuvvetle benim içime akanlar. Bende birikiyorlar… Onlar da bu kasırganın etkisiyle çok parça! Sende azalıp, bende çoğalıyorlar.bu bir pilli patisözüdür!Page copy protected against web site content infringement by Copyscape