Şen şakrak programlardan sonra Seda Sayan’nın ‘Susma’ adlı yeni TV Programındaki yeni tiplemesi ne kadar gerçek? Seda Sayan, mahkeme salonunu andıran sahnesi ve hakim pozları ile nereye gidiyor? Yeni imajlı Seda Sayan, yaptığı program ile kimlere ulaşıyor ve gerçekten ulaşabiliyor mu?
Bu tür toplumsal sorunları lanse eden programlar ne kadar doğru yapılıyor?
Tamamen tartışma konusu olan bu tür televizyon programları, hangi ölçüye dayanarak doğru yapılıyor?
Hangi ölçüde kontrol ediliyor?
Doluyorum yeniden… Çok yakın, hatta herşeyin olmasına neredeyse beş var! Bu kadar boş bulunman sana hiç yakışmıyor. Şifreleri çözdükçe herşeyin birer birer fişini takıyorum. Işıldıyor ortam. Nasıl da aydınlanıyor! Görüyorsun ama gözlerini yumuyorsun, görmezden geliyorsun. Farkındayım. Benim fişimi takmadığın için oluyor bütün bunlar. Enerjinin önünü tıkadığın için oluyor. Alışmış yollarını rüzgarların, kesmeye çalıştığın için oluyor. Önüne set çekmeye çalıştığın fırtınalar, kasırgalar… Susarak, sinerek, unutturmaya çalışarak!
Gözlerine nefesim değdi ya
Kalmadı cihanda eksiğim.
Tamamladım ne varsa
Yoksunluk adına silindi,
Ne var ne yoksa
Gözüne nefes kadar yakın olmak.
Nefesin gibi bakmak,
Boğazımda bir düğüm
Şimdiden özledim.
Susma,
Sen konuştukça cennet kokusu kaplar dünyayı… Kuşlarım kanat çırpar, yelken açar martılar denizler üstünde çığlık çığlığa… Sesinle baharlanır toprak, yeşillenir baharlandıkca umutlar… Uyanır karıncalar uykudan… Dizelenir yollara sıra sıra, öbek öbek yağar düşlerim. Yağmur gibi, sel gibi sesinle, ıslanırım… Islandıkça büyür içimdeki yaslı çocukluğum…
Susma,
Sen konuştukça dünya adalet çiçekleriyle beslenir… Kolu kırılmış sevdalar, bağrı yanık şarkılar, ayrılıktan dem vuramaz artık… Dirilir yaşama direncim… Her kıtasında sevinç, her cümlende huzur melodileri güzelleştirir geceyi… Gündüzden kaçamaz olurum, kucak açarım aydınlığına… Can bildiğim bütün canlar feda olur yolunda…
Öyle bir sessizlik ki, ellerinle tutabilirsin onu. Yapış yapış sarıyor etrafı her soluk alışımda. Boğuluyor içine düşen her şey. Işıksızlıkta… Hayallerim, sevinçlerim kıyılarda oynaşan güneş süzmelerine inat. Saklı kara kilitlerle sarmaş dolaş. Daha fazla yazılmamalı artık. Demin harfler intihar etti. Neden; ben mi suçluydum? Harflerin gizemi vardı; değil mi? Yaratıcılığa yakın en derin anlatım biçimiyken; hem mutluluğu hem de mutsuzluğu tarif eden yanlarında mı kaldı avuçlarımda ki heceler.
Doğru suçluyum. Suçsuz insanların çoğunu, kendi suçlarından haberi olmayanlar cezalandırır.
Sende suçlu musun?
Sende suskun musun?
Yoksa sende susma hakkını mı kullanıyorsun?
Bu sayfadan okları takip ederek, sessiz çoğunluğa dahil olarak nasıl tetik çektiğimiz, sehpa tekmelediğimizi ya da bubi tuzakları kurduğumuzu görebilirsiniz.
Hepimiz felluceliyiz, hepimiz ıraklıyız, hepimiz türk’üz ya da hepimiz ermeniyiz ama bir o kadar da bush’uz, ogün samast’ız…
