KADINIM
Kadınım,Yüreğim ipekten yumuşak, pamuk kadar beyaz, çiçekkadar saf ve temiz…Ne sandığınız kadar masumum,ne de düşünemediğiniz kadar güçlü…Yakama yapışıncakederler,olumsuzluklar geldikçe peşim sıra, daha birbileyilenir sadece, yaşama tutunma umudum. Sizler gibideğilim, bencilliği nefessizlik bilirim… Kaçmasını ,saklanmasını, yok_ muş çasına yaşamasını ben, bilirim…Saklanmak yok olmaktır, kendini hiçe saymaktır,umursamamam…Benden başka çok ben vardırçünkü, içimde yaşattığım…Yıllar geçer, yaşlanırım,çoğalır yüzümde çocuklarım, dostlarım, akrabalıklarım,kırgınlıklarım, yaşamamışlıklarım…Büyüdükçe küçülür,ufalırım…Küçüldükçe yüreğim büyür, göremezsiniz…Sizin gördüğünüz yerde değil gözlerim, benim gibibakamazsınız… Yalnızlığım büyüdükçe ben ,çoğalırım…Kadınım,Yağmur yağar, oluklardan akar sular… Damla damlainer gökyüzünden sokağa…Islanırım…İçeride ıslanırım…Siz bilemezsiniz nasıldır yağmurun ıslağı, nasıl işler içinegökgürültüsü sağnak halinde düşüncelerin? Her fırtınadakorkar, her yağmurda ıslanırım.. Ellerimi açarım gökyüzüne,kar taneleri kucaklar parmaklarımı , sarılırım, bir dosta hasretkalmışcasına…Direnirim…Her düşen kar tanesindemuştlanırım…Herkes kadar sevinir, hepinizden çok,üzülürüm.. Birden nasıl bir titreme düşer gözbebeklerime,görmezsiniz… Üşürüm,çok üşürüm…Kadınım,Yaz güneşi kavururken ortalığı , sizin başınıza güneşgeçer, hastalanır, usanırsınız güneşten…Üşümektenyorgun düşmüş yüzümü uzatırım güneşe, veririm kendimi..İnadına ısınırım, sıcağa dayanabilir yalnızlığım…Gök yüzünebakarım , kocaman kuşlar haber getirir umutlarımdan, elsallar, gülerim… Yıldızlar geçer geceden, usulca kayarbirisi beni umursamadan, yalvarırırım, bir tanesi görsündiye yalnızlığımı… Seslenirim… Ne zaman ki yaz biter,sonbahar yaprakları düşer ortalığa kıyamet gibi… Terlerim…Bir hüzün konar göçer kuşlar gibi, çöreklenir başıma,düşünür, düşünür…Üzülürüm….Kadınım,An gelir, söylenirim, deli gibi… Konuşurum, konuşurum…Konuştukça susturduğumu sanırım içimdeki kalabalığı…Sorunlar değildir beni konuşturan, kalbinizde kaybolmuşşefkati uyandırmak, sevgisizliği parçalamaktır amacım,yalnızlığımın kanayışı gibi kan damlar sözlerimden,hepsi kırmızı akar kanımın ,sizin gibi…Görmezsiniz,kangren olur yalnızlığım….Durduramazsınız…Anlamazsınız ben konuştukça….Haykırırırım,duymazsınız…Düşünürüm……Kadınım,Kırıldı mı onurum, çirkinleşirim…Çirkin bir kadınbakamaz aynalara…Yüceltmek için beni, el açıpda dilenemem…Saklanırım…Kendimden kaçışımdır,yine kendime, saklanışım… Boyumdan büyüktürsevdam , kendime yakalanışım… Siz görüp debulamazsınız beni ….Duymasanız da varım…Görmeseniz de buradayım … Boşuna arayışınız…Kadınım,Yaşamaktan saydığım, bildiğim her şey dizelenir ,önüme kurşunlar gibi .İlk okul öğrencileri gibisıra sıra, ard arda, tekdüze… Her biri ağırdır,kaldıramam sanırım …Çığlığa dönüştürür kederlerimiumarsızlığınız… Yine de, yıkılmam.Tek parmağım yeterkaldırmaya düşlerimi… Doğurganım, bilirsiniz, birikurudukça öteki tazelenir, fidanlar gibi yeşerir içimdehayallerim…Çoğalırım…Kadınım,Herkes kadar insanım, hepinizden çok ağlarım …Toprağı sular, yeşertir gözyaşlarım..Göremezsiniz….Yine de haykırın, dağlardan, tepelerden, yankılanırgelir bana fısıltınız, duyarım sesinizi …Görürümyalnızlığınızı, bir dal verin , ağaç olurum…Yüzünüzdegöz olurum…Sakınırım bir dakikamı bile ben, den.Saatlerim, günlerim, titizliğim, hassasiyetim hep size’ dir…Unuturum kendimi….Siz, olurum…Kıymet bilmezsiniz ..Üzülürüm….Kadınım,kimseye benzemezyoksulluğum…ferkul14Haziran 2007
