bildirgec.org

HARİTA

Kayıp bir hazine haritasıydı: AŞK.
Aşkı bulma çabasıydı: HAYAT.
Hayatı takip etme aynasıydı: ZAMAN.
Zamanı akıtmasıydı: SAAT.
Saati sorgulamasıydı: AKIL.
Aklı kullanmasıydı: İNAT.
İnadı kırmasıydı: İTAAT.
İtaate boyun eğmesiydi: ÇARE.
Çareyi terk etmesiydi: İSYAN.
İsyanı süslemesiydi: EYLEM.
Eyleme katılmasıydı: DÜŞÜNCE.
Düşünceyi yok saymasıydı: SORUN.
Sorunu halletmesiydi: KİBİR.
Kibrini yaşatmasıydı: NEFİS.
Nefsine zor kullanmasıydı: SİLAH.
Silahı ateşlemesiydi: TUTKU.
Tutkuyu körüklemesiydi: İNTİKAM.
İntikamı engellemesiydi: VİCDAN.
Vicdanı öldürmesiydi: ENGEL.
Engeli aşmasıydı: GÜÇ.
Gücü sorgulamasıydı: BEYİN.
Beyni yormasıydı: SEBEP.
Sebebi bulmasıydı: SÖZ.
Sözü kullanmasıydı: ÇIKAR.
Çıkarı düşünmesiydi: BENCİL.
Bencili unutmasıydı: DOĞRU.
Doğruyu savunmasıydı: AŞK.

Kazanmak gerekmez bazen.
Ölüme dair kısa metrajlı
film senaryoları geçer aklından,
gecenin ürpertisiyle sarsılıp,
sırtında gecenin
soğukluğunu hissederken.
İçinde bir yer titrer.
Emaneten aldığın her nefes,
geri iade edilmeyi bekler.
Galip gelmek,
akla gelen en son şeydir bazen,
sırtında bir savaş komutanın
kanlı zırhını taşırken.
Ağır gelir sana zırh,
ağır gelir yaşamak.
Birilerini aşka dair
yüreklendiremezsin,
Sende olmayan şeyi,
bir başkasına veremezsin.
Bazen hayatta kalmaktır
hayattan tek istediğin.
Ve işte ayaklarının altında
en değerli hazine:
HAYAT.
Yaşamak isteyeceksin bazen.
Kirli akvaryumunda soluk almaya çalışan,
minik kırmızı japon balığısın sen.
ötesini boş ver.

İsimsiz kavga

İstiyorum ki
Bir daha duymayayım sesinizi
Camın parlaklığında kayıp giden
Despot bir dudak çizgisi
Kuklalar kırgın
Yeşil ipleri
Ki elleri tanrının
Habersiz ansızın başlayan bir yağmur gibi
İlk yıldırım
İlk söz
Bugün de kötü başladık gene
Görünmez saatler
Hiç bitmeyecek bir kavgaya inat
Yazılan bu şiir.
İşte!
Tam!
Burada!
Bitmeli!

Yıllar önce felsefe hocasının biri sınıfa sormuştu; “ne yapmak istiyorsunuz bu hayatta” diye. Herkesin aklında bir şeyler vardı elbette ama bir kişi bile çıkıp kesin bir şekilde, altını çize çize yada gözleri parlayarak ben şunu yapmak istiyorum örtmenim diyememişti. Gerçekten de o sınıfta, hedeflediği hayatı yaşayacak olanlar vardı ve şu anda, onların çok ama çok mutlu insanlar olduklarına eminim ama galiba o anda bu basit sorunun altındaki asıl anlamı kimsenin kafası alamamıştı. Çünkü kadın, kimler mühendis olmak istiyor yada pilot olacaklar parmak kaldırsın dememişti. Bu soruya kesin bir cevap verilebilir çünkü. Ancak, bu hayatta ne yapmak istiyorsunuz sorusunun altında ölümden sonrası da vardı. Asıl soru biz öldükten sonra ardımızda bırakacağınız hayatta nerede olmak istediğimizdi. En azından ben öyle sormuştum kendime. Ben öldükten sonra, başımın hizasına çakacakları taştan başka bir şey olmalı diye düşünmüştüm. Hala da öyle düşünüyorum.