…Birileri sürekli konuşurdu ellerini dizlerine vurarak “vah vah” diyerek! Anlamsız gelirdi çoğu zaman,gözlerimizi,kulaklarımızı kocaman açıp dinlerdik hayretler içerisinde. Önceleri küçüktük yorum yapamıyorduk kime inanacağımızı bilmiyorduk çünkü büyüklerimiz hep anlatırdı eskileri kahramanlık hikayeleriyle büyüdük ama umut yok dioyrlardı eskisi kadar cesaretli, mücadeleci, tarafsız, milletini bayrağını düşünen yok artık diyorlardı.! Gülümseyerek bakıyorduk önceden yaşlandınız artık ondan bole düşünüyorsunuz diyorduk çünkü; biz, cesaretli, azimli, bayrağını milletini seven, koruyan, mücadeleci ve tarafsız gençlerdik gözümüz kara daha iyi olacağız inşallah sizde ölmeden göreceksiniz diyorduk. Efsanelerle büyümüştük ve hepimizin içinde kahramanlık vardı biz de destan yazmak biz de unutulmamak ve biz de ülkemiz için bişeyler yapmak istiyorduk. Büyümüştük artık bişeyler yapma sırası gelmişti ama fırsat verilmemişti. Canımızı alırcasına gözümüzün içine baka baka düşürdüler değerimizi. Aslında TÜRK’ün değeri düşemez düşmez. Biz de ülkemizin çağdaş olmasını,demokrasinin en üst seviyede olmasını, ve cumhuriyet çerçevesinde yükselmesini istiyoruz. Bizim de Avrupayi bi düşünce sisitemimiz var ama yükselmek için yanlış yollar seçilmesini, aşırı şekilde hatalar yapılmasını, yanlış açılımlar ve yanlış açıklamalar yapılmasını istemiyoruz. Çifte standartın olmadığı, kadrolaşmanın olmadığı ve toplumun eşit olduğunu, kimseye, hiç kimseye ikinci sınıf muamele yapılmasını yapılmasını bırakın kimseye ikinci sınıf bir düşünceyle yaklaşılmasını istemiyoruz. Ama yükselmek istiyoruz artık hayatımızı bi kaç saatlik sınavların içinde yaşamak istemiyoruz. Biz de eğitim özgürlüğü, biz de yaşama özgürlüğü istiyoruz. Biz de kendimizi savunmak, müdafa etmek, özgürce konuşmak ve özgürce düşünmek istiyoruz.. Kısacası o yaşlı ninelerimiz gibi dedelerimiz gibi évah vahé çekerek bitirmek istemiyoruz hayatımızı. En azından son nefesimizde görelim ülkemizin karmaşalardan uzaklaştıgını, avazımız çıktığı kadar sessiz kalmayalım!! Hayallerimizdeki ülkemize kavuşmak en büyük arzumuz. İçimizde ki yaşama aşkı, ülke aşkı, bayrak aşkı, millet aşkı, kahramanlık aşkı ve destan yazma aşkı hiç SÖNMESİN İSTİYORUZ ÇOK BİŞEY DEĞİLL!!!! ((Kendi düşüncelerimi yansıttığım, kendi kaygılarımı vurguladığım, kendi isteklerimi dile getirdiğim, tecrübesizce, biraz korkakca ve biraz da desteklenmeme ön yargısıyla yazdığım yazımı begenmeniz dileğiyle…….))
yorumlar
ilk yazınıza, ilk yorum benden olsun..(bu da bir ilk)..hoşgeldiniz.
Aklından geçenleri içten bir şekilde aktarmaya çalışman takdire değer; ama keşke biraz daha derli toplu yazsaydın, bir konudan başkasına geçerken yeni paragraf açıp takip etmeyi kolaylaştırsaydın, ve tabii bir de yazım kurallarına dikkat etseysin.
esas olan özgüvendir..ufak tefek pürüzlerin zamanla düzeleceği inancında olduğumdan ilk yazını eleştirmiyorum. hoş geldin
ilk tutan da ben olayım:)
destanlar geçmişte kaldı artık gemisini kurtaran kaptan olduk.