DERİN BOŞLUK
DERİN BOŞLUK

sokak lambalarının mayhoş kırmızılığısoğuk yüzümde yanıp sönüyoryağmur damlalarıda terketti sen gibitümüyle yalnızım artıkbirkaç damla gözyaşıyla beraberyürüyorum gecenin boynu büküklüğüne karşıdimdik duruyorumkaybettim ıssız yokuşlarda senikaranlık bir orman gibi sensizlikkendimi kendimde kaybettim bulamıyorumzehrin gün geçtikçe karışıyor kanımaduvarlar kapatıyor sensizliği banaperdelerimde kapandı senden sonrakimse yok artık dışardasen artık bende sevgi kadar basit değilsinruhumda,daha derinde,gözlerimdesinhissediyorum seni artık sen o sen değilsingitmezdin belkide o zamaniçindekiler çamur gibi sıçramazdı yüzümesoğukluğun tenimi donuklaştırıyorellerim boşlukta tutunacak bir yer arıyorartık bende değilim düşüyorumbaşım dönüyorkaybettim gözyaşlarımıiçimde biriktirdiğim acılarkarışıyorum bu amansız derin boşluğa….