bildirgec.org

HAYAL
Her zaman hayal kuruyorum
Lakin resmine bakınca rüyada olduğumu anlıyorum
Deryaya bıraktım şiirlerimi
Sana beni anlatsınlar diye

Ben huzuru senden aldım
Yıllar geçti unutamadım
Hergün sevgim arttı
Artık içime sığmadı

Yazdım güneşe ismini
Yazdım dağlara kaylara
Yazıdım ismini şu yüreğime
Bırakmaz bu bedende can durdukça

Ben seni hep kendimde aradım
Lakin hep bana uzak kaldın
Sana hiç kavuşamadım
Sen beni bir mum gibi yaktın

Ahh aşka aşina olanlar anlar halimi
Mest ediyor gülüşün beni
Neden sevmiyorsun bu mecnunu
Divane derviş eyledin sen beni

nerden geldik?nereye gidiyoruz?
neden düşünmedik?
düşünürken neden engellendik?
şimdi söyle bana biz neden bu kadar sevdik?
sahiden bu kadar zor muydu alışmak?
yoksa bu zorluk muydu bendeki seni sen yapan?
sevgimi açıklayamadım sana…
söyledikçe dudklarımda tükenmesin diye…
bırakıp gittiğinde en son ağlamadım arkandan akıp gitmesin gözlermden diye…
düşünmedim sensizliği
bende daha çok ol diye…
bir sonbahar rüzgarı gibi yaz mavsiminde estin üstümden
ayak uyduramadım seni seviyorum derken…
belki ağladım biraz ama fazla değil
çünkü bana koyan sensizlik değil yokluğundaki sensizlik…
aklımın köşelerine çarpıyorsun durduramıyorum…
çarptıkça geri dönüyorsun seni atamıyorum…
belki düşünmezsin ben ne haldeyim…
bunu okurken anlarsın nasıl kederdeyim…
belki aşktı beni böyle yapan
yoksa sen miydin beni benden çalan
ne zamandır yoksun söyle nerdesin
sen orda burda değil tam kalbimin içindesin…

DERİN BOŞLUK

sokak lambalarının mayhoş kırmızılığı
soğuk yüzümde yanıp sönüyor
yağmur damlalarıda terketti sen gibi
tümüyle yalnızım artık
birkaç damla gözyaşıyla beraber
yürüyorum gecenin boynu büküklüğüne karşı
dimdik duruyorum
kaybettim ıssız yokuşlarda seni
karanlık bir orman gibi sensizlik
kendimi kendimde kaybettim bulamıyorum
zehrin gün geçtikçe karışıyor kanıma
duvarlar kapatıyor sensizliği bana
perdelerimde kapandı senden sonra
kimse yok artık dışarda
sen artık bende sevgi kadar basit değilsin
ruhumda,daha derinde,gözlerimdesin
hissediyorum seni artık sen o sen değilsin
gitmezdin belkide o zaman
içindekiler çamur gibi sıçramazdı yüzüme
soğukluğun tenimi donuklaştırıyor
ellerim boşlukta tutunacak bir yer arıyor
artık bende değilim düşüyorum
başım dönüyor
kaybettim gözyaşlarımı
içimde biriktirdiğim acılar
karışıyorum bu amansız derin boşluğa….