bildirgec.org

değişirme talebim var arzederim.kaç ölü tanıyorsun ki ?

hiç inandırıcı değil. bu saçları alice harikalar diyarında ağartmadık herhalde.

Bir ucunda Trajedi vardı bu kalemin,Tılsım öteki ucunda. Uyuduğumda kimuyanıyordu içimde, hangimiz sürdürüyordugündüşlerini, hangi yüzüm kanıyordu,neden bir ucu seçip sivriltiyordum daköreliyordu o an öteki uçtaki güdülerim,kalemin bir ucunda Trajedi, Tılsımbenden yanaydı: Nereye çevirirsem çevireyimöfke doğuruyordu hüzün doğuruyordu öfke:İki ucunda kaleminebabil kuşları taş topluyordu.Gelecek ardımda kalmış bir melek:Defterim dolmuş, bir tek hece taşım içinkarasız bir beyit oyalıyor şimdi beni.Köprüler, dehlizler ve tünellerden geçtim,oğullarım dağınık bir başkaldırı kavmi,kızlarım sonsuza ayarlı birer arayış tohumu,bu kadını sevmiştim: Koptu gitti dünyamdan,sönmüş fer. Bu kadını da: doyamadığım.Bir de onu: Yanıbaşımda fırtına gibi yaşayan,tül gibi ölen. Yalnızım artık, nasıl yalnızyaşamışsam gamlı bir şahinken.Defterlerim dolu: Yaklaştım, erişemedimSancının ortasında, huzur kutbuna teğet,varacağım noktaya doğru ilerlerkenondan uzaklaştım belki de. Yandı canımbiricik olanı kendime ayırırken,gün geldi içimde biriken ağuçekti benden dışımda biriken uyumu:Karanlık, sinsi, delici bir çağdakırdım tek tek elimdeki kelimeleri.Herşey geçti sonra, ben kaldım –bir de bende bana direnen doğrularve yanlışlar: Hassas terazi, dik merdiven,birkaç bozuk kum saatı, dilini unuttuğumbir pusulayla gecelerimi paylaştığımo tuhaf hayvanlar: Akrep ve örümcek,semender ve şahin ve ebabil kuşlarıtaş topluyorlardı. Doğaya baktıkçaiçimde dinlenen tufan insana baktıkçakabardı; seyrek ve acemiydi kaçışlarım,yüzümü döndüm nerede yakıcı bir halgörsem, duydum ağızdan kaçırılmışbir heceyi bile, bir tuzak kazıpiçinde salıvermek için mutlak bir avbekledim.Böyle başladı ve sürdüydü önümdeki katışıksızyokuş: Sandım ve inandırdım belki,gönlümü ve aklımı dağlamamış hiçbir işareteoysa inanmadım. Hazırdım her ankurduğum çadırı söküp yolcu çıkmaya,kaldım burada: İğne ve ağ, ipek ve masal,sis ve köpük arası yazdım öykümü defterdendeftere: Aradım bulamadım altın anlamı,ama farkettim altındaki anlamı — uyanıpkan içinde bir gece, sivrilttim öteki ucuiyiceEtrafımdaki nesneler cansız mı, kıpırtıdolu: Dokunsam kendi dillerine çevireceklerbende bildiklerini: Bu saatı ben durdurtmuştum,ben çıkartmıştım bu yüzüğü, bile bile kırdığımfanus ile bir başkasının kırdığı fanusu nedeniçiçe geçirmiştim? İşte masam, kurutma kağıdım,çocukluğumdan bu yana bana eşlik eden bir çiftkemik zar. İşte duvardaki ölü resimler,yerdeki bu boz halı, başucumda yatağımınopalin bir lamba ve siyah deri kaplı derindefterler: Dokunuyorum ve dile geliyoryıldan yıla bu odaya sinen saf korkuBiraz daha arınmış ışık gerek bana,biraz daha koyu bir mürekkep,biraz daha felç sağ elim ve parmakları için,biraz daha zaman ve bu zamandan geçmek:Birkaç soluk boyu belki, belki birkaç çağ içinbiraz daha cüretve korku,Tılsım ve Trajedi gerek.