sığınağım ol, diyor şarkı. bu senin için. çünkü yanında yatışıyor hayat, köşeler yumuşuyor, renkler yumuşuyor, sorular yatışıyor, acılar yatışıyor. ömrümce bilemedim, samimiyet hesaplaşmalarına girmeden nasıl yazılır, nasıl konuşulur, nasıl sevilir… aşk bana ölmemek için bir neden verir mi, kimi aramam gerek, bir kadın mı erkek mi, ruhum, bedenim ne istiyor ve hangisini kendime açıklayabilirim… yanında yatışıyorum, sana çirkinliklerimi dökerken çirkinliğimle barışıyorum, kendime katlanabilmeye başlıyorum, yaşamaya katlanabilmeye başlıyorum. sığınağımsın, dışarıda tuttuğum tüm nefesleri içinde aldığım, sevgilimsin, başkasına ait…
