bildirgec.org

sığınağım ol, diyor şarkı. bu senin için. çünkü yanında yatışıyor hayat, köşeler yumuşuyor, renkler yumuşuyor, sorular yatışıyor, acılar yatışıyor. ömrümce bilemedim, samimiyet hesaplaşmalarına girmeden nasıl yazılır, nasıl konuşulur, nasıl sevilir… aşk bana ölmemek için bir neden verir mi, kimi aramam gerek, bir kadın mı erkek mi, ruhum, bedenim ne istiyor ve hangisini kendime açıklayabilirim… yanında yatışıyorum, sana çirkinliklerimi dökerken çirkinliğimle barışıyorum, kendime katlanabilmeye başlıyorum, yaşamaya katlanabilmeye başlıyorum. sığınağımsın, dışarıda tuttuğum tüm nefesleri içinde aldığım, sevgilimsin, başkasına ait…

satış teknikleri diye bunlara öğretilen şeylerin esası dünyadan bihaber olmaktır. diyelim bir nemlendirici ya da ruj aldın, sorar, allık da düşünmez misiniz, ışıltı veren allıklardan geldi, gece çıkarken kullanabilirsiniz. sekiz saat uyuyamamış gözlerinle bakarsın ona, ithal edilen bu küçük kutular, şişeler, sıvılar değil demek sadece, bi hayat şekli..ama bizim hayatımız öyle mi kuzum, nereye çıkıyorum ki geceleri, evimde çay içiyorum pijamalarımla. hem kimi kandırıyoruz ki, asgari ücretle çalışmıyor musun sen? beni gerekliliğine inandırmaya çalıştığın şeylere sen ne kadar inanıyorsun? söylemezsin tabii bunları, sekiz saat uyuyamamış gözlerine bakıp hayır, diyebilirsin sadece, teşekkürler. ne yapacaksın, dertleşecek misin ayaküstü. çıkışta da belki bir yerelere gidip bir şeyler içersiniz, ışıltılı allıktan sürerek.

ucan sato kişisel sözlüğü
1-tutarlılık
sosyal hayatın en büyük gereklerinden. oyunun parçası diyelim. bir konuşmayı sonuna kadar tutarlı şekilde sürdürmek gibi mesela, bir yerde kapıp koyvermişsindir, kendi sesine kulak verdiğinde anlamsız, zerre umrunda olmayan bir şeyi savunmaya başlamış olduğunu görürsün. peki ama buraya nasıl geldik, o arayı kaçırmış olmalıyım. karşıda mülayim biri varsa seni bütün sabrı ve sıkıcılığıyla neden böyle bir şeyin olamayacağına inandırmaya çalışıyordur. ikinize birden acırsın.