Zor…Yalın…İnsanlarla karışık…Parmak izleriyle sevişilmiş, satır satır yalnızlık…Sahibi yok harflerimin.Piç kelimelerim…Üzüm mayası sabahlarımın alkolik öpüşleri hala dudaklarımda ıslak.Mey kızılı ıslaklıklar…Aralık bırakılmış umutların esintisi…Sonunda çatlamış bir çift ıslaklık.Yaz!Sil!Değişmiyor!Uzamış ya da kısalmış yazıların gölgeleri. Ne fark eder?Ben hep aynı yalnızlığı üflüyorumnikotinime kuyruk sallayan ciğerlerimden.Her gün zatürre… her gün verem…Hep bu sıtmalar geçmişimi ele veren.Uyuşamayan iki ten…Benden önce…Benden sonra…
yorumlar
orta okul zamanlarında biz de ilk harfleriyle konuşurduk. sanırım bir filmden kalmaydı. :)başlığın gülümsetmesine karşın şiirin çıkmazlar içinde yitirilmişliğinden bitkin. ama sevdim. yüreğine sağlık.
İlk harfleriylen konuşmak sakat iş. Beni öp, beni sev felan de mi.
bö bs gibi diorsun.başka şekillerde de açıklanabilir sanırım. 🙂
OÖOS.. DGA, DGS ve AGY 🙂
SÖSS.. ÇSLS
tdas.
ÇFS, KA..
: )
ne benden öncem sevdi benden sonramıne benden sonram memnun kaldı önceki benimdengeçinip gidemediler vesselam !