Zor…Yalın…İnsanlarla karışık…Parmak izleriyle sevişilmiş, satır satır yalnızlık…Sahibi yok harflerimin.Piç kelimelerim…Üzüm mayası sabahlarımın alkolik öpüşleri hala dudaklarımda ıslak.Mey kızılı ıslaklıklar…Aralık bırakılmış umutların esintisi…Sonunda çatlamış bir çift ıslaklık.Yaz!Sil!Değişmiyor!Uzamış ya da kısalmış yazıların gölgeleri. Ne fark eder?Ben hep aynı yalnızlığı üflüyorumnikotinime kuyruk sallayan ciğerlerimden.Her gün zatürre… her gün verem…Hep bu sıtmalar geçmişimi ele veren.Uyuşamayan iki ten…Benden önce…Benden sonra…