bu akşam üzeri vefaat etti. kendisi çok güleryüzlü ve sevilen bir insandı. (aykut barka okuduğum enstitüde prof.) bundan birkaç ay önce ki marmara depremiyle ilgili yaptığı seminerde (aslında işin bilim kısmından çok siyasi kısmı önemli olan) şunları söylemişti:

öncelikle bilim gerçeği,

1.istanbulda bugün deprem olursa 7,4. 30 yıl sonra olursa 7,5. 50 yıl sonra olursa 7,6. büyüklüğünde olacak.(Önümüzde ki 10 yıl içinde olacağı söyleniyor)

2.yapılan istatistiklere göre (iyimser olduğunu söylemişti) 7,4 büyüklüğünde ki depremin yapacağı zararlar, 4 milyon yaralı, 1 milyon ölü. (ve birçok yıkılan bina sayısını hatırlamıyorum)

3. istanbulun sadece %5 kadar bir bölge tam sağlam kalacak.

4.deprem sonrası gerekli para istanbulu toparlamak için 600 milyar dolar!!!!

siyasi gerçeği:

bunların kesinliği görüldükten sonra birşeyler yapılması geretiğini düşünüp şu işleri yapmış (sırasıyla):

1. rektörü de koluna takarak cumhurbaşkanıyla görüşmüş. istyanbulun durumu bu, bişeyler yapılmalı şeklinde.cevap: “istanbul çok büyük bir şehir biz nasıl altından kalkabiliriz bilemiyorum” olmuş.

2. ecevit’e gitmiş anlatmış, ecevit sadece kafa sallamış ve dinlemiş.

3.hüsamettin’e gitmiş. hüsamettin “biz şurda oturuyoruz, zemini nasıldır” die sormuş.

4.bakanlar kuruluna gitmiş, bakanlar “evet bu konu önemli, biz sizi yapıcamız kurultaya çağralım orada tüm bakanlara anlatın” demişler, kurultay olmuş çağrılmamış.(bu arada bilimsel olarak yaptığı çalışmaları, istatistikleri ve diğer gerekli bilgilerin hepsini bu şahıslara anlatıyor – uzun vakit)

5. askeriyeye gitmiş, ilgilenmişler, “önemli. biz sizi kurultaya çağralım, siz orada hepsini anlatın” demişler. (o gün itibariyle 1 ay olmuştu ses çıkmamıştı.)

6.milletvekilleri: istanbulun 60 milletvekili var demiş ve onlarla buluşma ayarlamış, fakat 11’i gelmiş toplantıya, “az demişler bir toplantı daha yapalım”, 2. sine 4 ü aynı, yine 11 kişi gelmiş. konuşulmamış.

7.valiliğe gitmiş – geçiştirmişler.

8. belediye ilgilenmiş, japonya bir proje sunmuş ve belediye bu işle ilgilenmiş (ankaranın onay vermesi projeye 9 ay sürmüş, bu arada)fakat japonların sunduğu proje çok yetersiz çıkmış. (ford fabrikası fabrika kuracağı alana toplam 2000 metrelik sondaj düzenlerken, japonlar tüm istanbul için 4000 m lik bir sondajla gelmişler.)aykut barka yanında bir proje daha önermiş, önce japonlar red etmiş, sonra belediye “yolsuzluktan adımız çıktı zaten şimdi ikinci bir proje daha istersek para yiyor derler” deyip karşı koymuşlar.

sonuç olarak önemli olan ankaranın ilgisini çekebilmek ve para alabilmek. yoksa yapılacaklar belli ama para yok.

9. sadece istanbulda çok az özel kuruluş depremle ilgili çalışma yapıp binalarını emniyete almış. bunun haricinde sağlık bakanı hastanelere, milli eğitim bakanı okullara (yakacak kömürleri yokken) binalarınızı kontrol ettirin, gerekiyorsa sağlamlaşırın die yazı göndermiş.

neyse işte benim hatırladıklarım bu kadar, fıkra gibi değil mi???? bunlar aykut hocanın anlattıklarıydı ve son olarak da şunu demişti;

“bizim için geçen her dakika altın değerinde. ama umudumuzu kaybetmemek en önemlisi, zaman kısalsa da yapacak birşeyler var”

son olarak istanbulun deprem öncesi toparlanması için gerekli para yaklaşık 60 milyar dolar gibi bir rakam.