bildirgec.org

hepiniz me, mö, mi, mu, dedi, kodu, mişti, kuştu, puştu
diye bıdı bıdı yapan madamlarsınız!
diye şeye bugünlere geldiniz.
bu yüzden ben de burdayım
di’ de koymak e’ de vole vurmak için
ben de hurdayım, ben de depresyondayım
aldatıldım çok da şeyimde
çok da edepliyim, çok da sikimde
sikim ingilizce “kaymağını almak” demek, sikim turu
vatız yor neym, yatte zorleym
böyle ingilizce sizin götünüze sağlık tikiler
ay ben, ay am e hiro
siz var veri hırbo veri veri tıraş bıçağı
hadi konuşurken duruşalım, haydin kızlar duruşmaya!
haydi zıpla! vuruşmanın tadına varınca.

tüm zamanlar avrupasında
zoraki bir İstanbul’ un
kahpe tarihine düzdürdüğü ortanca çocuğu
bey’ oğlu!…

söndürülmüş bir yangın yeri
gibi küllerinden arınıp tek solukta bütünleşen
parçalanmış düş damarlarımda asılı duran zibidi bir enjektörün
ruh otopsi’ sinde kendini gösteren;
ince hisseli serüveni!

dolanır yarınlarında (u)mutsuzluğun
hüzüne bulanmış geçmiş zaman tortusu…
gen yaşta kılçıkları ağarmış
sürüsünden kopuk bakunin balıkları gibi
bardağı bıraktı mı göl
gölü bıraktı mı deniz
denizi bıraktı mı okyanus
-lar türeten zihninde
ve geçerken bir lal vakti
beyoğlu’ nun derbeder sokaklarında;
ırzlarına tüm okyanusların
dönüşürmüş bir bardak su,
taşkın bir okyanusa ey kendini bilmez ahali!

ARİTMETİK
Hayatta ve sanatta farklı farklı işleyen bir bilim dalı. Hayatta “1+1=2” (Einstesin), sanatta “1+1=1” (Nazım Hikmet) Pek mümkündür ve olmalıdır.

CİNSEL İLİŞKİ
“Sikiş” lafını kullanamayacağınız seçkin ortamlar için türetilmiş kibar terim.

EVRİM KURAMI
Bir takım insanlara, tüm insanlığın bir adam ve bir kadının önce birbirleriyle, sonra çocuklarıyla, sonra da kardeşlerin kendi aralarında çiftleşmeleriyle ürediğine inanmaktan daha mantıksız gelebilen bir bilimsel gerçek.

FİLİSTİN
Batı’ nın onun şahsında tüm Doğu’ yu evire çevire dövdüğü, Doğu’ nun ise onun şahsında tüm Batı’ ya ağız dolusu sövdüğü garip insanlar ülkesi.

NEMFOMANİ
Karınız hariç tanıdığınız herhangi bir kadının yakalanmasını isteyeceğeniz birinci hastalık.

şarap dökülse gece karanlığına biri haykırsa dünyanın sahteliğini

ilikleri çözülse ayık rol yapan sevinçsiz oyuncuların, bağı kopsa bu kaosun boyu kısalsa- kargaşayı kaydeden görüntüler kaybolsa rüzgarda sanılsa -ki- uğrayacak fırtına sok kez bağlara

ve hasat sabahın güzel güneşi – taptaze-
yepyeni

şarabın kokusu yeni bir dünya

-üzümün kanı-

dinlerken dalmış sizi, hayran
bağışlayın bayan
oranız geldi aklıma
kamaştım sesinizden

Kadınlar, içki, at yarışları yani Charles Bukowski.

Evet, bazıları “gerçekten” yaşar, hiçbir şeye ihtiyaç duymadan. Kurallar ve kelimeler, kurallar ve o kuralların kulu olan insanlar. Büyük savaşların kazananları ve kaybedenleri, paraya, aşka, güce sahip olmak için her gün biraz daha uzaklaşarak yaşamdan / yaşamın o en tanımsız halinden salt bedenin gereksinimlerinden, yaşamı denklemlere dönüştürerek, yaşamı çözülebilir şifrelere dönüştürerek / sorular ve sorgulamalara dönüştürerek bir iş, bşr öğreti, bir kargaşa, bir cinnet halinde yaşamaktan uzak… Ve şimdi daha uzak olan…

Her zaman gündemde olmasına karşın daha önce pek irdelenmediğini düşündüğüm popüler müzikteki idol olgusu, daha ilk başta bir “tuhaflık”ı kabul etmemizi gerektiriyor: İnsanın, ilk gençlik yıllarından itibaren müziğin büyülü gücü sayesinde, dinlediği müzisyenin etkisi altına girmesi! Tabii bu denli derin bir konuyu incelemek için öncelikle ‘pop’, ‘idol’ ve ‘popüler müzik’ kavramlarını benimsememiz gerek.

Dünya değişiyor… Komik olan bu değil, komik olan bundan sonrası ve bunu izleyen milyonlarca izleyici… Nasıl bir değişim bu, çözümleyemiyorum: Sekse benzer, insanı andırır gibi çehresi…

Esasen benden istenen bir şey yokken kapılarını zorluyorum hayatların. Erkeğin teni bebek, gövdesi pamuk kaplı, yanımda uzanırsa şayet. Erkeğin parmakları anahtar, kolları zorba kafamın ötesinde. Birkaç saniye önce yaşadım aşkı. Oysa şimdi görünürde hiçbir şey kalmamış. Hepsi değişmiş yaratılışların. Annenin yatağıdır sevgi, çırılçıplak dokunurken karşı koyduğun benliktir aciz kalmaların. Ama bir kaç saniye sonra yok olacak…

Şahıs zamirlerinden biri okyanusla karşılaştığında, almanca gramerin çanağında, bir gemi kazasından dibe gitmekte olan lezbiyen bir meme iğnesi gibi Cleopatra’ nın gidip saplanacağı zulmü göstermedi hayatın ta kendisi; yunuslara hafifçe dokunarak geçen…

Peki lezbiyenler egoist değil midir?

Altın bir meme iğnesi gibi Cleopatra’ nın, sen mi, ben mi diyalektiği yok mudur onların? Kendi kendine acıyan bir bıçak gibi batmaz mı bir kadının benliği ötekine?

Nasılsın İmelda?

Şişman olmanın ötesinde…

İlgilendirmiyorsun bu almanca gramerde.

Kambur bir cücenin üstüne kar yağdı. Travmalı bir tramvay geçti beyninin üstünden. Çok sessiz bir martı yaklaşırken deniz kokusu gelen evine; uygunsuz bir halde konuşmak üzereydi sanki. Kafiyeli olsun diye yazıldığı her halinden belliydi hikayenin. Ama artık hikayeler kimsenin sikinde olmadığına göre, anlatmaya başlayabilirim…

Herkes yabancı; yüksek dinlenen yabancı müziğin sesine. Katliamlar şekil değiştirdi: o yüzden anlaşılamıyorlar ilk bakışta. Yoksa televizyon, asonsör, ranza, sırasıyla görüntü, enerji ve 31 katliamı. Bacağı kesilmiş bir kedi ne kadar komikse uykuda yakalanılan paranoyalar da bir o kadar trajik. Kim kıçına bir soba borusunun sokulduğunu hayal eder ki? Cinayetler değişti; sistemli cinayet işleyen çok az artık. Herkes herkesin ağzına boşalmak için yeni yöntemler üretirken, kendimi hiç de masum göstermek niyetinde değilim…Geri dönüşüm kutusuna attıklarım hala masa üstünde. Sildiğimi sandıklarım (sandıklarımın içinde sildiklerim) hep gözümün önünde…