bildirgec.org

http://kingodisco.org/2008/11/bu-bir-disko-krali-elestirisidir.html

Korkuyla iziyordum ilk sezonunu, çünkü gerçekten çok güzel hareketlerdi ve reytinge kurban gitmesini istemiyordum. bir zamanlar “anında görüntü show“umuz vardı (gerçi hala devam ediyor yayına ama eski performansı yok sanki) ama artık anında olmayan, televizyonda tiyatro keyfi yapmamızı sağlayan, üstelik de bunu yüzüne aşina olmadığımız (ki bu çok güzel birşey çünkü gına geldi hep aynı yüzleri televizyonda görmekten) taze kanlarla (oyuncularla) yapan bir şovumuz var.

http://aklmatakld.blogspot.com/2008/11/halkn-atatrk-sorosun-mustafasn-devirdi.html

http://www.milliyet.com.tr/Yasam/SonDakika.aspx?aType=SonDakika&Kategori=yasam&KategoriID=&ArticleID=1012462&Date=07.11.2008&b=Dundardan%20sert%20yanit&ver=46

2008.. Kasım oldu bile. bu yıl başlarken nasılda kararlıydım çok güzel olacak bu yıl diye. hani şu yeni yıl / temiz sayfa durumu. notlar alındı. geçmiş yıl hataları yazıldı; yeni yıl hedefleri ve yapılacaklar belirlendi.
yapılacakların başında “önyargı duvarları yok artık. ne bu herkes mi kötü canım. paronayak kız seni” yazıyordu.
ve 2008 başladı. yeni pek birşey olmadı. en azından görünen dünyamda. Görünen dünyayla ilgili hedefler pek tutmuş görülmüyor. yeni eşyalar falan alındı ama çok kayda değer bir değişiklik olmadı. Sarışınlıktan önce kumrallığa sonra kızıla falan dönüldü ama 2008’le alakası yoktu bunların.. depresyonla vardı sanırım..
ve iç dünya.. çok şeyler oldu.. çok ama çok şeyler.. atlatamayacağımı sandığım çok anlar.. sonra, hemde, hemen sonra yani hemen ertesi gün durup başımı dik tutup minik bir omuz hareketine gülümseme ekleyip.. geçti be! dediğim çok anlar. Ve çevremdekilerin geçtiğine inandığı, benimse sadece sırtımdaki küfeme eklediğimi bildiğim çok anlar. eğer daha güçlü olsaydım 2009 da minicik bir cana benim diyebileceğim ve eğer biraz daha güçsüz olsaydım bir can hakkımı da ona verip oyundan ayrılacağım anlarım oldu.
eee 2008.. Hedef tuttu. önyargı duvarları yıkıldı.. korktuğum oldu.. yıkıntının altında kaldım…
çıktım ama! çıktım üstümü sirkeledim.. tozun dumanın arasından çıktım uzaklaştım. ertesi sabah nasılsın diyenlere ne olduki diye soracak kadar uzağa gittim. şimdi hala yaralarım var onlardan kalma. kimsenin bilmediği.. içimde bir kesik gibi hala acıyan yaralarım var.
2008’in açtığı yaralarıma yarabandı olmaya 2009 yetermi bilmem ama bu yıl hedef medef yok onu iyi biliyorum. Her zaman hakkımızda iyi olacakları istemeyebiliyormuşuz ha!…

http://videogaleri.hurriyet.com.tr/Video.aspx?s=5&vid=2862

http://www.nbatr.com/nba-haberleri/iverson-detroitte.html

İnsan neyin kimin hangi zaman diliminin içinde huzur bulur?
Ressam tuvalinde,şair aruzunda ve redifinde, besteci notasında…
Ya bu yeteneklere sahip olmayan ben; Ben neye tutunmalıyım!!! Zaman dibi sonsuz kuyu.Yusuf atıldığında kuyuya, zaman onun için Mısır’a hükümdar oldu.
Bizim için ise yaşlanan bedenlerimize tokat değil mi gün ve gün…
Yüce Allah’ım sabır dağıttığın sıradan sabredemeyip ayrıldım mı ne…
Neden her adımımı bir sonraki takip ediyor? Varılacak yer bu kadar mı uzak;yoksa ben mi dönüyorum aynı yerde salak salak?
Hayatımda üstüne koyan seneler,acılar,kederler.Bu madalyonun var denildiği diğer yüzü nerede?..
Yaşantıma ben mi yanlış bakıyorum?
Hayat her daim yaşamaya
değerse bunun güzel olan dakikası değil anı nerede? Yarattığın mükemmeliyeti görmüyor değilim.Kusursuz masmavi gökyüzü,onun güzelliğine yaraşır engin denizler.Akla hayale gelmeyecek milyarlarca canlıyla resmin burası harika.Ama Yusuf’un yanına bir Yusuf daha lazım,bir Alaska kurdu değil,iki muhabbet kuşu hiç değil.Düşünen, anlayan, anlatan, benden biri…

http://www.pazarlamadunyasi.com/Desktopdefault.aspx?tabid=183&ItemId=382&Rtabid=38

Hamile bayanların yaşamadıkça önemsemediği hatta adını bile duymadığı bir olay pre-eklemsi. (halk arasında gebelik zehirlenmesi yada albumin hastalıgı olarak da bilinir.)

Ben de çok yakın bir arkadaşımın genç yaşta 2 hamileliğinde de bebeğin ölümü ve kendisinin hayati tehlikeye düşmesi şeklinde olaylar yaşamasıyla duydum.

Pre-eklemsiye toksemi de denir.