İnsan neyin kimin hangi zaman diliminin içinde huzur bulur?Ressam tuvalinde,şair aruzunda ve redifinde, besteci notasında…Ya bu yeteneklere sahip olmayan ben; Ben neye tutunmalıyım!!! Zaman dibi sonsuz kuyu.Yusuf atıldığında kuyuya, zaman onun için Mısır’a hükümdar oldu.Bizim için ise yaşlanan bedenlerimize tokat değil mi gün ve gün…Yüce Allah’ım sabır dağıttığın sıradan sabredemeyip ayrıldım mı ne…Neden her adımımı bir sonraki takip ediyor? Varılacak yer bu kadar mı uzak;yoksa ben mi dönüyorum aynı yerde salak salak?Hayatımda üstüne koyan seneler,acılar,kederler.Bu madalyonun var denildiği diğer yüzü nerede?..Yaşantıma ben mi yanlış bakıyorum?Hayat her daim yaşamayadeğerse bunun güzel olan dakikası değil anı nerede? Yarattığın mükemmeliyeti görmüyor değilim.Kusursuz masmavi gökyüzü,onun güzelliğine yaraşır engin denizler.Akla hayale gelmeyecek milyarlarca canlıyla resmin burası harika.Ama Yusuf’un yanına bir Yusuf daha lazım,bir Alaska kurdu değil,iki muhabbet kuşu hiç değil.Düşünen, anlayan, anlatan, benden biri…