bildirgec.org

uncategorized hakkında tüm yazılar

BEBEK KATİLİ

WATERFAIRY | 02 July 2008 14:21

Babam bana ninni söyleyen bir bebek almıştı.Başta çok sevmiştim bebeği,oynuyorum hanım hanım,komşumuzun çocuklarına da gösterdim oynadık birlikte.
O ninni söylüyor bende onu ayağımda sallıyordum,doğuştan annelik duygularına sahibiz ya annelik yapıyordum.
Annem komşuya gezmeye gitti ben de yanında tabii ki ben yanıma ninni söyleyen bebeğimi de aldım hiç yalnız bırakmıyordum,bebeğimin gezmeye de hakkı vardı ben nereye o oraya.Annem ve diğer komşular salonda otururlar ben ve komşu çocukları diğer odada oynuyorduk.Çocukluk aşkım komşumuzun oğlun yanından ayrılmıyordum,bebeğimle oynamasına bile izin veriyordum.
Bebeğimi aldı önce bebeğe baktı sonra bana baktı ve bebeğimi öptü.Beklemiyordum çok şaşırdım,niye öyle yaptın diye soramadım bile.Eve geri döndüğümüzde bebeğimi alıp tek başıma bir odaya geçtim elimde makas bebeği doğradım,sonrada sakladım.
Gece annemin dikkatini çekmiş bebeğin nerede aşkım dedi.Uyuttum sessiz ol uyanmasın dedim.
Bir süre sonra annem ev temizliği yaparken bulmuş bebeğimi bu kez katil kim onu bulmak istiyor,abim mi kardeşim mi bir türlü çözemiyor düğümü,babamı arayıp haber veriyor bebeğimin başına geleni anlatıyor,babam ben üzülmeyeyim diye gidip aynısından alıp getiriyor.

Hayat Bana Yine Yalan Söyledi…

referee37 | 02 July 2008 13:45

Seni görüp de dokunamamak ne kadar tuhaf
oysaki…
düşünmem bile yasak halbuki
nereden çıktın karşıma sen
Hayatıma nasılda giriverdin bir anda
Gözlerimi kapatamıyorum uyumak için
kapatamıyorum çünkü sen geliyorsun o anda
gelmemelisin
uzak olmalısın bana
Bir hayal belki benimkisi ama
çık git hayallerimden
çık git hayatımdan Allah aşkına
Alışmak istemiyorum sana
Bak ilk kez yazıyorum sana
Bir şeyler yazabilecek kadar girmişsin hayatıma
Ama dedim ya
çık git hayatımdan
Hayallerimden git ki kırılmasınlar
Bunu yediremiyorum kendime
Yani
senin yanında sensiz olmayı
birazdan o gelecek ve sen yine onun kollarında olacaksın…

KOŞUP ŞEFKATİNE SIĞINACAĞIM KİMSE YOK ŞİMDİ…

WATERFAIRY | 02 July 2008 13:16

Bir düş görürüm kanatlarım yok ama uçarım bulutlara kadar,oradan aşağıya bakarım öyle küçülmüş gelir ki gözüme seçemem sanki.
Aklıma ailem gelir yeter bu kadar hadi evine koş özledin bak şimdiden onlar da seni özledi.
Süzülürüm yeniden aşağıya ayaklarım yere basınca havalanma gücümün gittiğini hissederim bu kez bulutları özlerim.
Gecenin incesi,düşümün tenhası bitmesin isterim.
Bir düş görürüm yüzüm yaralanmış kanlar içindeyim düş mü gerçek mi sezemeden ağlarım yanaklarım ıslanınca uyanır anlarım bu sadece bir düş diye.
Küçükken de çok düş görürdüm korkunca koşarak annemlerin yatağına giderdim.Aralarına alırlar iki taraftan severlerdi beni.Babam beni severken arada annemi de öperdi.
Büyüdüm şimdi düş görmeye devam da ediyorum hatta bazen bilim kurgu gibi çok korkup uyandığım oluyor.
Koşup şefkatine sığınacağım kimse yok şimdi…

Sen Benim Şarkılarımsın..

Dejavuu88 | 02 July 2008 11:59

Yıllardır orada öylece duran büfeye, sonra da balkondan görünen beton yığınının arasındaki mavi güzelliğe dalmıştı. Ne güzeldi deniz. Krem rengi tüller rüzgarla havalanıyor daha sonra yavaşça eski haline geliyordu. Her defasında kornişte yana doğru kayıyor, perdeden uzaklaşıyordu ve belki de hayatının en zor anlarını betimleyen tek manzaraydı.. Evde birileri vardı, yıllardır. Her şey güzeldi ama içinde tam da şu an büyük bir kasırga başlamıştı yıllar evveline ait bir heyecanın anısıyla ve şimdiki zamanı yutuyordu. En kestirme yoldan geriye dönmek istiyordu geçmişe. Nereden çıkmıştı, nereden gelmişti aklına şimdi..İşte “o”nu farklı yapan buydu, lanet olası.. Yıllardır var olan her şeyden onu tarifsiz bir zaman birimiyle hızla koparabiliyordu.Televizyon açıktı, güya izliyordu. Mutfakta ve diğer odada birileri vardı. Meyve tabağını ağır adımlarla önündeki sehpaya koydu. Boğazı kilitlenmişti, çok yavaş nefes alıyordu üstünde yıllar evvelinin ağırlığı vardı..Dışarıdan sakin ve huzurlu bir adam gibi görünsede içinde tüm damarlarını sıkan ve her tarafını uyuşturan bir canavar vardı adeta. Gözleri doldu, seneler önceki acıyı akıl almaz bir biçimde aynı şiddetiyle hissediyor ve birebir yaşıyordu. Sanki hiç zamana kürek çekmemiş, hiç aldatılmamış gibi.. Adam sakin tavırlarla ayağa kalktı balkona, gün batımında pembenin maviye aktığı çizgiye doğru hızlı adımlar attı. Gözleri ve yüreği bulanıyordu kusmalıydı; kaçmak ve saklanmak istiyordu. Güçlü ve sert mizacını vestiyere bıraktığı şu anlarına kimse şahit olsun istemiyordu.