bildirgec.org

Musin Yohan / Photographer’s approach (infra red)

Max Weber 1904 yılında Protestan Ahlakı ve Kapitalizm Ruhu adlı makalesini yazması akabinde, St. Louis’de düzenlenen Dünya Sergisi çerçevesinde hazırlanan Sanat ve Bilim Kongresinde tebliğ sunmak üzere Amerika’ya davet edilmişti.

Değerli gazeteci Çetin Altan Pendik için şöyle diyordu bir yazısında:”Kırk yılda bir Pendik’e kadar gitmek ise, Viyana’ya gidiyormuşçasına bir heyecan yaratırdı evde. Hazırlıklara bir gün öncesinden hazırlanılırdı. Erenköy’den trene binip, pencereden dışarı bakmak…Bayramda alınmış bir ayakkabı kadar tazelik doldururdu içime…”
Kendimi mutlu hissediyorum Pendik gibi bir yerde yaşamış olmaktan. Pendik yemyeşil doğası ve pırıl pırıl deniziyle bir cennetti … Rüya gibi bir olaydı oraya yerleşmek… Ömrümün yarısı orada geçti, inanılır gibi değil. Çok güzel dostluklarım olmuştu …En yakın, değer verdiğim arkadaşlarımı orada tanımıştım… Bitmeyen dostluklarımız hala devam etmekte. Hala görüşüp eski günleri anarız ara sıra…

Şimdi bir başka seviyorum Pendik seni, bir başka bakıyorum sana… Bazen öfkem kızgınlıklarım oluyor… Neden, niçin? Diyorum… Ama sen benim için özlemsin, kızsam da öfkelensem de geliyorum sana. Yaşadığım güzellikleri arıyorum belki… Sen de benim gibi değişmişsin, yıllar seni de yıpratmış. Çökertmiş kirletmiş… Büyümüşsün, trafik sorunun oldu. Denizin dolduruldu. İstemeden uzaklaştırıldın kıyıdan. Oysa ne güzel kokardın, yosun kokun bana huzur verirdi. Evimden seni izlemek ne güzeldi…
Şimdi seni Hafif’tekilerle paylaşmak istiyorum. Onlarda güzelliklerine ortak olsunlar diyorum. Ama benim sende bulduğum tadı bulamayacaklar beklide. Evet ne güzelmiş diyecekler belki sadece.. Her ne kadar İstanbul’u artık sevmiyorum desem de bende yerin özel Pendik. Belki hasretim, belki özlemim olacaksın…

http://www.haberturk.com/haber.asp?id=73172&cat=200&dt=2008/05/09

Eskiden bir sayfiye yeri olarak anılan, birçok ünlünün yazlığının bulunduğu, şirin bir belde olan Tuzla, günümüzde yepyeni bir kimliğe büründü.

Gisbir‘e üye 46 adet Tersane bu kimliğin ana noktası. Bu noktadan çıkarak aldığı göç ve düzensiz yapılaşma bir İstanbul ilçesini daha imha etmek üzere.

İş güvenliğin özellikle tamir tersanelerinde uygulanamaması böyle bir ağır sanayide çok vahim sonuçlara yol açmakta. 80 günde 8 ölüm

ve yıllar bazında artan ölüm oranı ve hergün bir yenisi olan ama ulusal basına asla yansımayan kazalarıyla -uzuv kopması, kalıcı iş göremez hale gelme- tuzla, gün geçtikçe ağırlaşan bir vebalin altında ezilmekte.

http://www.iyibilgi.com/haber.php?haber_id=55054

Dünya üzerinde kaçtane nükler santral var hiç düşündünüzmü.

Ben söyliyim.

32 Ülke nükleer enerji kullanıyor ve 443 nükleer santral mevcut. Bu santraller 370 bin megavatt elektirik üretiyor.

Peki sorun nerde

sorun bu santrallerin yıldan 12.000 ton nükleer atık üretmesi.

Peki Türkiye

evet Türkiyede SİNOP da Nükleer santral kurulması kararı alındı.

Elpette akıllara TUZLA daki kimyasal atık olayı geliyor.

Türkiye kimyasal atıklarla başa çıkamıyorken, hatta bırakın kimyasal atıkları fabrika atıkları ile başa çıkamıyorken Nükleer atıklarla nasıl başa çıkıcak.