bildirgec.org

Türkler var olduklarından beridir yazılı belgeler saklamak konusunda başarılı değiller. Bu konu gerçekten bizler ve bizden sonrakiler için can sıkıcı bir durum. Türk tarihini araştırmak isterseniz ya Çin kaynaklarına bakmak zorundasın ya Ruslara. Belli bir tarihten sonra ise Arap kaynaklarından takip edebilirsiniz. Tarihle ilgili bütün bilgiler karartılabilir, bütün bilgiler kirletilebilir ama günümüze kadar ulaşabilenleri işte bunlar üzerinde durulması gerekir. Şimdi Orhun Abideleri hakkında birkaç bilgi toplamaya çalıştım.

İlk olarak Orhun Abidelerinden başlamak istedim. Türk isminin kullanıldığı ilk eser. Türk sanatının, Türk devletinin başlangıcıdır. Elbette Hunları da unutmamak gerekir. Ancak Orhun Abideleri Türk dilinin, sanatının, tarihinin, devlet yönetiminin ne kadar ilerde olduğunu bize kanıtlar. Yaşadığımız asır da unutturulmaya çalışılan tarihimiz, bize bu taşların üzerinde uyarılarını da yapmakta, öğütlerini de vermekte, yaşananları anlatmaktadır.

albümdeki tüm müziklerin sahibi: Uzay Heparı

“Uzay Heparı Sonsuza” albümü çıktı, dinlediniz mi? Seda Yavuz ve Dj. Funky “C”, Adem Olan Anlar’ı, Yüksek Sadakat grubu Kadınım’ı, Sertab Erener Bu Gece Son’u, Mustafa Ceceli Karanfil’i, Burak Kut Kınalı Bebek’i, Sezen Aksu Küçüğüm’ü, 4 Yüz grubu Cahit Berkayla birlikte Masum Değiliz’i, Kenan Doğulu Onursuz Olmasın Aşk’ı, Teoman Serserim Benim’i, Gülşen Sakin Ol’u, Emre Altuğ Unutamadım’ı, Zeynep Casalini Unutursun’u ve Buz grubu da Vurulduk’u farklı bir üslupla söylemişler. Albümü baştan sona dinlediğim zaman iki şarkının söyleniş ve yeniden düzenlenişini çok beğendim: Emre Altuğ’un Unutamadım ve Gülşen’in Sakin Ol yorumlarını size de öneririm.

bu yılın da en çok tartışılan edebiyatçısı: orhan pamuk

Yeni yıla girmemize tam bir hafta kalmışken geçen yılı değerlendirelim isterim. Geçtiğimiz yıl içinde en çok severek okuduğunuz kitap hangisi oldu?

esaslı okurlarının pek beğenmediği siyah süt ile: elif şafak

Bu yıl en çok satan kitapları biraz sayarsak değerlendirmemiz daha kolay olacak muhtemelen: Orhan Pamuk’un Masumiyet Müzesi epeydir beklenen bir romandı ve elbette çok sattı. Murathan Mungan’ın Kadından Kentler’i de uzun haftalar boyunca listelerin üst sıralarında yer aldı.

Son bir hafta içerisinde izlediğim üç korku filminden bahsedeceğim bu yazıda. Üçünü de önerdiğimi belirteyim öncelikle. Çünkü çok keyifliler, film süresince geriliminizi belli bir seviyede tutuyorlar.

yetimhane 2007

İlk film El Orfanato (The Orphanage) – Yetimhane. 2007 yapımı filmi Juan Antonio Bayona yönetmiş. Belen Rueda’nın (Laura) başrolünü oynadığı film, Laura ile küçük oğlu Simon arasındaki ilişkiye odaklanıyor. Açıkçası filmin konusu hakkında ne kadar ileriye gitmem gerektiğini kestiremedim, filmin büyüsü kaçsın istemem. Eli yüzü düzgün bir İspanyol gerilim filmi. Türü sevenlerin beğeneceği bir film.

Orhan Pamuk, 1952 yılında İstanbul’da doğdu. İlk romanı ve anketlere göre cumhuriyete damgasını vuran 75 kitaptan biri olan “Cevdet Bey ve Oğulları”nda (1982) ve diğer bir şaheseri olan “Kara Kitap” (1990) adlı romanında anlattığına benzer bir ailede büyüdü. Nişantaşı’nda yetişen Orhan Pamuk, New York’ta geçirdiği üç yıl haricinde İstanbul’da yaşadı. Robert Koleji mezunu olan ve
İstanbul Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde üç yıl okuyan Pamuk, 1976’da İstanbul Üniversitesi Gazetecilik Enstitüsü’nü bitirdi.

Çocukluk ve gençlik yıllarında ressam olmayı hayal etti, fakat 1974’den itibaren yazı yazmayı tercihi ağır bastı.

Üç kuşak İstanbullu bir tüccar ailesinin çerçevesinde, Türkiye’nin son yüzyıllık macerasını hikâye eden “Cevdet Bey ve Oğulları” adlı romanı, 1979’da Milliyet Roman Yarışmasında ödül aldığı gibi, 1983 yılında Orhan Kemal Roman Ödülü‘ne de layık görüldü. Aynı yıl ilk baskısı çıkan; üç mutsuz kardeşin İstanbul yakınlarında bir sahil kasabasında, 90 yaşındaki ninelerinin evinde geçirdikleri bir haftalık hayat dilimini anlatan “Sessiz Ev” adlı romanı ile 1984 yılında Madaralı Roman Ödülü’nü aldı. Pamuk, “Sessiz Ev”in Fransa’da çıkan çevirisi ile 1991’de Avrupa Keşif Ödülü’nü kazandı.

17. yüzyılda İstanbul’a getirilen Venedikli bir köleyle bir Osmanlı âlimi arasındaki ilişkiyi anlatan tarihi romanı “Beyaz Kale”(1985) ile Pamuk, yurt içi ve yurt dışında ününe ün kattı.

gecede çok iyi bir öykü kitabı, üstelik kapağı da hoş.

daha önce de birçok kez perihan mağden’in yazılarına bağlantı verip okuyun istemiştim, bir kere daha isteyeceğim. mağden’in bu pazarki yazısı gerçekten çok doğru ve çok güzel. sosyoloji bilen bir kalemin sinema ya da edebiyat hakkında yazılarını okumak ne güzel. hele ki sizin okuduğunuz bir kitap ya da izlediğiniz bir film hakkında yazıyorsa.
leyla erbil’in gecede adlı hikaye kitabı için çok övgü işitmiştim. kitapçıda 3 ytl’ye satıldığını görünce neredeyse çığlıklar atarak aldım. farklı, iyi öyküler, gecede’de okuyacağınız. ama erbil’in dili epey farklıdır. yaban gelebilir belki.
çağan ırmak’ın son filmi ıssız adam’dan mı bahsediyor herkes, bana mı öyle geliyor. belki yeni bir babam oğlum vakası yaşanır. hakkında konuşuldukça daha çok izlenir. hatta rekor kırar babam oğlum gibi.
daha önce önerdim mi bilmiyorum ama ırmak’ın bana old and wise’ı çal adlı bir kısa filmi var. derya alabora ve erkan can oynuyor. izleyin. fotoğraf ya da kısa film hakkında önerileriniz çok iyi olur. çünkü çok az insan kısa filmle vb ilgilendiği için yeni ürünleri, isimleri takip etmek kolay olmuyor.

ziynet salinin yeni şarkısı çok hoş.

güncenin yeni albümü çıkmış: su. sözü müziği sezen aksuya ait olan nezaket şarkısı da kliplendirilmiş. şarkının üç en fazla dört sözcüğünü duyunca hemen anlıyor insan nezaket’in bir sezen aksu şarkısı olduğunu. ama sanki biraz aceleye gelmiş, aksu’nun diğer bazı şarkılarının karışımı gibi geldi bana. belki de dinledikçe alışırız.
ziynet sali de yeni albümüyle çıkageldi. herkes evine, kliplendirilmiş bu albümde de. ben şarkıyı çok beğendim, radyo radyo geziniyorum şarkıya rastgelmek için. klipte artık resmen jennifer lopez’i izliyoruz. çok güzel.
can dündar’ı oldum olası hiç sevmem. insanlar sürekli açıklama yapıp duruyorlar, acaba bu filmin tanıtımı için daha önceden planlanmış olabilir mi, masumca soruyorum sadece. yanılıyorum belki de.

dün yatarken aklıma geldi. hafif.org gerçekten iyi bir fırsat bizler için. çünkü bir kitap yazıyorsunuz geri bildirimlerini almak aylar sürüyor, aylık edebiyat dergilerine yazdığınız yazılara tepkilerin gelmesi ise yine haftalar alıyor. oysa hafif.org’ta kaleme aldığınız düşüncelerinize dakikalar içinde yanıtlar geliyor, ahkamlarla yeni bilgiler ediniyor, insanların fikirlerini öğreniyorsunuz. bu yönden hoş, kıymetli bir müessese..

iyi, nitelikli bir ilkkitap: bir delinin gülcesi

hafif.org’tan insanların ne kadar kazandıklarını merak ettim bir de. mesela her ay yirmi dolar kazananlar var mı, daha azı ya da fazlası?

aslında önce 2008 yılının en iyi şiir kitabı hakkında bir yazı yazmayı düşündüm. sonra caydım. zira şairlerin kendileri bile doğru dürüst şiir kitabı alıp okumazken, böyle bir araştırma / soruşturmaya kalkışmak abesle iştigal olacaktı.

bu yüzden en son aldığınız şiir kitabını ve en çok sevdiğiniz, başucunuza koyduğunuz, arada bir, dönüp dönüp okuduğunuz bir şiir kitabı varsa eğer, onu öğrenmek isterim.

tabii hala bir yerlerde şiir kitapları alıp okuyanlar kaldıysa..

turgut uyar

turgut uyar’ın seçilmiş şiirlerinden oluşan “göğe bakma durağı”, aldığım son şiir kitabı. 2. yeni akımının üç büyük şairinden biri sayılan turgut uyar’ın şiirleriyle hala tanışmayanlar kaldıysa iyi bir fırsat olabilir.

http://www.bbc.co.uk/turkish/news/story/2008/10/081015_fazil_daglarca.shtml