bildirgec.org

Burada Kuzey Kore ile ilgili merakımı anlatmıstım. En sonunda Atlas dergisi Kore Savasıile ilgili düzgün bir haber yapabildi. Burada kore savasında askerimizin ağzından savaşı ve yurt dışından yorumları okuyabilirsiniz. Buradanresimlere bakabilirsiniz. (Türkiye ile ilgili internet’te herhangi bir resim yok. acıkcası bazı tarih sitelerinde sadece ismimiz geciyor.) Burada türklerin savaşın seyrini nasıl degisitirdikleri yazıyor. Savaşı bizim tarafımızdan anlatmak gerekirse çinliler bir gece usa lı askerlerin ahmaklıgından (turk askeri o zaman oralarda yeni ve toprakları bilmiyor. usa askeri ustlerine yani bize gelen birlikleri kücümsüyor.) türk askerini gizlice sarıyorlar ve orada 350 sehit veriyoruz. bundan yaklasık bir sene sonra yine çinlilerle karsılasıyoruz ve ölen çinlilerin üzerinden ilk savasta ölen türk askerlerinin özel esyaları cıkıyor. bunu gören türk askeri yeni bir saldırıya geciyor sonuc cin tarafından 1250 ölü bizim taraftan 12 sehit. Savas bitiyor askerlerimiz geri dönüyor ve hiç bir muamele olmadan direk köylerine gönderiliyor. Vefa bir semt adı olarak kalıyor. Gelen askerlere sadece gazi maaşı bağlanıyor. Şehit olan askerlerimize ait herhangi bir kayıt yok. kimin nerede öldüğü belli değil. herhangi bir anıt yok. Ama bu sayede Nato’ya giriyoruz. Basında ilk defa Atlas o topraklara gidiyor ve kuzey korelilerle konusuyor. Onlar niye siz buraya geldiniz ki sizin de topraklarınıza saldırılsa siz de bizim gibi korumaz mıydınız. diyorlar.

I. Dünya Savaşıyla ilgili resimlerin bolca bulunduğu bir site. En çok dikkatimi çeken şu oldu. Onun dışında Türkiye resimleri de bulabilirsiniz. Güzel bir site.

–zaman aşımı–

yok efendim bu kadar az kelimeyle blog olmazmış, yok efendim yazacak en az 50 kemileye ihtiyaç duyuyormuşuz. yahu ben nerden bulayım 50 tane kelime. dile kolay, 50 kelime! allahtan korkun be! ah ben nerden bulayım ha 50 kelimeyi? nerden?! nerden?! nerden… (lan denedim hala olmamış bunları da koyayım madem öyle)

–zaman aşımı–

“türk” olmak, düşünsel alışkanlıkları olan belli bir kategoriye dahil olmaktır. türk, nesnel oyuna gelmez. hadiseleri, olguları kavrayışı tabiatın verdiği tarihsel bilinç nedeniyle daha eğreti, daha hamdır. dolayısıyla (eğer varsa) gerçeğe daha yakın olmak gibi bir özellik taşır. türk, bu nedenle “şişkin sözleri” sevmez. az sözle çok anlatmaya uğraşır. hakiki türk, konuşma biçiminden ve içeriğinden tanımlanır. uzun konuşan, daha olmamış bir türktür. türk, dilin ateş olduğunu bilir. kitlesel haldeki türklerin sessizliği bundandır, alçak oryantalistlerin dediği zihin noksanlığından değil. türk, “başka” olma halidir. alatlı’nın kitaplarında anlattıklarına örnek almak için müracaat edilsin. “türkçü” olmak, kınanacak bir haletiruhiyedir. anlam taşımaz, içeriksiz bir heyecan halidir.

“türkçü” zevatın varlığı ve yalan-türklüğünün derecesi “türk” hakkında konuşulunca ortaya çıkar. “türk” bunun dışında kendisini koruma, anlatma zahmetine girmeyecektir.

türk, her koşulda kendini yeniden türetebilmenin sancısını çeker. ham türk, erotik cinsi filiyatını her halükarda ortaya şiddet ve heyecanla koyar. daha türk olanları ise, ortamı türk kılmaya uğraşır. büyük türkler, tarih boyunca ortam değiştirme ihtiraslarına can ve kıvam verebilmişlerdir. değişikliğin kanını ise, ham türkler sağlar.

büyük türklerin, uygun koşullarda doğmuş ham türkler olduğunu kabul edebiliriz. bu yüzden ham türkler hakkında yapılacak akıl yürütme, onlara dair fikir sağlama işlevinde olacaktır.

türk denildiğinde erkek anlaşılmalıdır, ırkın kadınları milletin asil ferdi değildir, onlar ancak türeyişin tenceresidir. osmanlı, belirtilen cinsi ayrımı had safhaya taşımıştır. hakikaten türk kadını, sadece olmamış bir türktür, o da sahici türk olmanın peşinde, tüm olanaklarını zorlamaktadır. tarih, türklerin salt sonsuzluk arzusunun cinsel dışavurumundan ibarettir. türk, bir milletin adı olmaktan öte, belirli bir davranış biçimin adı da olabilir.

02 Temmuz 1993

Unutmadım. Unutmayacağım. Yine de görüyorum ki unutulmuş gibi…

02 Temmuz 1993

Unutmadım. Unutmayacağım. Yine de görüyorum ki unutulmuş gibi…

Efendim yıllardan 96 olsa gerek, ben ve benim kadar saf iki arkadaşım Bodrum’a gitmek istiyoruz yaz tatilimiz için. Lakin Varan çok yükseltmiş otobüs fiyatlarını, ve cost-conscious insanlar olarak diyoruz ki, bu kadar parayı kaptırmayız onlara. TCDD dediğimiz devletimizin demir yollarının İzmir’e kadar seferi olduğunu öğreniyoruz, hem de Bandırma’dan feribot aktarmalı. E İzmir’den de Bodrum 2 adımlık bir yol olduğuna göre Varan’a vereceğimiz paranın yarısına hem daha eğlenceli hem de denenmemiş olan bu yolu seçmeye karar veriyoruz. Two roads diverged in a yellow wood and I took the one less travelled by doğal olarak gençliğimizin hayat felsefesi. İlerleyen yıllarda şüphecilik ve muhafazakarlığın ağır basacağından haberimiz yok henüz. Yolculuğumuz Alper’in babasının bizi Sirkeci’ye bırakmasıyla başlıyor sabahın epey erken bir saatinde. Kahvaltı etmeye bile vakit bulamamış olmamız hiç tedirgin etmiyor bizi, feribotta ne yesek tartışmaları arasında yerlerimizi alıyoruz küçücük denizin ortasına doğru. Lakin ne görelim, feribotta büfe olmadığı gibi restoran da kapalı. Bir müddet afalladıktan sonra restoranın 12 gibi açılacağını öğreniyor ve beklemeye başlıyoruz. Saat 12 ye yaklaştığında da restoranda sadece hiç mi hiç çekici görünmeyen bir çeşit çorba olduğunu görüyor ve diyoruz ki bu kadar bekledikten sonra Bandırma’da adam gibi bir şeyler yeriz, zira trenin kalkmasına kadar yarım saat civarı bir vaktimiz olacak.

türk entellektüelinin her halükarda düşünsel tepkisini taçlandıran ortak duyum, duyduğu köklü aşağılık kompleksidir. birey olarak türkler, tarih boyunca birilerinin onlar için yapıp etmelerinin ve yukarıdaki üst akıla duydukları hayranlık ve teslimiyet duygularının giderilemez tesirinde, şimdilerde kendilerine seçtikleri sıradan ikonlara iman ederek gündelik hayatlarını sürdürüyorlar. gidişatın biçimine uyanan bezirgan tüccar tayfası bu nüveyi hazır paraya çevirecek manipülasyonları evirmede, ustalarından öğrendikleri yordamları işletmek konusunda azimkardır, inceliklidir. bu milletin okumuşları ise genel ahvalin kıyısında güvenlik içinde sabırla bekleyerek, gelecek güzel günlerde bezirgan tayfasının içindeki faziletli yerini almak konusunda heveslidir.

Tarih Vakfı ve İstanbul Müzesi.

herşey çinlilerin sakat doğan bebeklerini bozkıra terketmeleri ile başladı..