Star Wars efsanesi yıllar yılı etkisini kaybetmeden hala belleklerimizdedir. Her ne kadar biz küçükken sadece kendisini izlemekle yetinsek de, şimdiki çocuklar kendilerini Star Wars’ın içinde hissedebiliyor. Star Wars’ın klasik ışın kılıcını bilirsiniz. Yıllar yılı çocukların elinde rengarenk şekilleriyle dolanırdı. Şimdi içinden şeker çıkan kılıçlarıyla, oyun bitince eğer çocuğunuzun iradesi kuvvetli değilse bu oyuncağın sonu gelmiş olabilir. Daha fazla ayrıntıya buradan ulaşabilirsiniz.
Bazen çocuk olmak varmış diyorum.. Geçenlerde çay doldururken aklıma iki renkli yaptığımız çay geldi. Tabi ki denemeden, çocukluğuma geri gitmeden yapamadım. Gerçi çoğumuz denemişizdir ama bilmeyenler için tarifini vereyim belki denemek istersiniz.
Çay bardağı önce yarısına kadar kaynamış su ile doldurulur ve içine şeker atılarak güzelce karıştırılır. Sonra dem, demliğin ağzı bardağın kenarına gelecek şekilde, yavaş yavaş üzerine eklenir. Orta kısımda hafif bir karışıklık olsa da, bardağın altı şekerli su, üstü dem kalır.
Üçü bir arada kahveler çıktığından beri öğrencilerin ve benim gibi üşengeçlerin yüzü gülmüştü. Bu tasarım sayesinde keyfimizi iyice sürebileceğiz, çünkü bundan sonra kaşık arama derdine de son verildi. Hye-Yeon Choi isimli tasarımcının buluşu olan bu süper kaşık kendi içinde kahve, şeker ve kremayı bulunduruyor ve siz suyu karıştırırken bir anda hazır kahvenizi karıştırmaya başlıyorsunuz.
http://ladress.blogspot.com/2008/01/ikinlik-probleminizmi-var-ite-zm-yollar.html
internette google reklamlarında görmüştüm. ve para kazandıracağını iddiaa eden diğer kuruluşlar gibi iş çıkmaz diye önemsememiştim.
ama takvim gazetesinde okudum.
adamlar ilk yılda 2 milyon dolar ciro yapmışlar. ve diğer ülkelerdede çalışıyorlarmış. 10000 dolar + kdv vererek üye oluyorsunuz ve şeker otomatlarının satış ortağı oluyosunuz. parası yani sermayesi olanlar için gerçekten güzel bir kazanç yöntemi.ayda ortalama 7000 ytl kazanç getiriyomuş
“Ahhh Ahhh evladım. Nerede o eski bayramlar” diye bir şerzenişte bulunan büyüklerimize hak verip vermeme konusunda birçok kez kararsız kalmışımdır. Bu nedenle şöle bi sesli düşünme gereksinimi hissettim.
Acaba gerçekten eski bayramlar şimdikilerden daha mı keyifliydi. Yoksa yaşlanan büyüklerimiz hersene geçmişin özlemini mi duymaktaydı?
Bayram gelenekleri teknolojinin nimetlerine yavaş yavaş yenilmeye başladılar. Bu su götürmez bir gerçek. Eskiden bayramlaşma için öpülen ellerin yerini şimdilerde 160 karaktere sığdırılmış tebrikler aldı.
Bayramları sevmiyorum…
Sıcak akrabalık ilişkilerim olmadığı için bayramlarda akraba ziyaretlerine gitmiyorum.
Bayram boyunca evde tıkılıp kalıyorum. Kapıyı açmıyorum,çünkü bir kere açınca duyan bütün şekerci çocuklar geliyor. Şekerci çocuklardan nefret ederim. Kapıya vururlar,zar zar zili çalarlar…
Misafirleri sevmiyorum. Geliyorlar yapmacıktan yüzlerinde bir sırıtma. Gelen kişi arkadaşım filan olsa hadi neyse,bir kere bile merhabam olmayan kişiler bile bayramda geliyor,sevmiyorum…
Kurban bayramını hiç sevmiyorum. Bir sürü günahsız hayvan katlediliyor.
Sevmiyorum,bıktım…
http://onpunto.com/ShowBlog.aspx?Web=devamediyor&CId=9890
