bildirgec.org

Kocaman bir gülümseme olmalısın hayatta. Sana bakanların yüzünde o gülümsemeyi yansıtmalı; onlara bakanları da, onlar gibi, baktıkları yüzdeki gülümsemeyi yansıtan bir ayna yapmalısın… Ki böylece sonsuza dek çoğalabilsin gülümsemen…, daha da büyüsün uçsuz bucaksız…

Öyle bir noktaya gelsin ki bu çoğalış; kim ayna, kim gerçek, karışsın. Ortadaki, tüm karmaşadan uzak olan tek gerçekse, herkesin ama herkesin yüzünde varolan o tatlı gülümseme olsun sadece. Nedenleri ve nasılları ortadan kaldıracak kadar güçlü, ta içten gelen bir duyguya dayalı o gerçek, ‘bir gülüşün mucizesi’ olsun!

Çocuklar koşarken… Kuşlarla yarıştırırken cıvıltılarını… Tükenmeyen bir neşeyi çevrelerine saçarken… Ve banklarda oturan kadınlar bir an olsun gözlerini ayımazken üzerlerinden, en küçük bir güçlükte yanlarına koşmaya hazır beklerken… Korurken onları…

Bir kadın gelir birden parka. Peşinden yepyeni birşeyi sürükleyerek… Oradakiler için yeni ama kendisi için çok tanıdık o şeyle dolduruverir bir anda parkı.

Kadın banklardan birine oturmuştur oysa yalnızca.
Kapladığı yer diğer kadınlarınkinden farklı değildir… Ama yine de O görünür en çok. Sanki büyür gitgide… Kocaman olur.

Burdan, şehrin züppe mekanlarını görüyorum.. Anasını satıyim, güneş işini gücünü bırakmış, inatla gözüme gözüme akıyor..
Şu karşı masalarda bacaklarını gere gere oturmuş oğlanların kızların oturdukları yerlerde yıllar önce bizler oturuyorduk; Dünyada hiç kimsenin metelik vermediği şeyler üstüne konuşurduk. Buna “felsefe” derdik.
Ne eşek mişiz?
Sersem edici bir uğultu var içerde.. Gözüm tv ye takılıyor;
Devlet Güneydoğu’yu kucaklamaya karar vermiş!.
Ter boşalıyor boynumdan..
Devletin, halkını kucaklamasından oldum olası tırsarım!
Devlet nasıl kucaklar?
Kısa bir araştırma yaptım; Halkını en iyi kucaklayan devletlerin başını, bizim dışımızda iran,ırak, afganistan, pakistan, bengladeş vs. gibi ülkeler çekiyor..

Nefes bile almıyorum sanki bana küsmelerinde,
Oysa dünyalar benim oluyor gülmelerinde hem de ufacık bir gülümsemende bile.
Ürkütüyor bakışların zifiri gece karanlığı hali
Ayazın soğuğu vuruyor sanki bedenime
O an üşüyorum, titriyorum, donuyorum….
Oysa ısıt beni diye yalvarıyor gözlerim sana ve de
Ayaklarına kapanmak için dökülen gözyaşlarım.
Malesef onlar da üşütüyor beni hem de derinden.

Ellerim ısınmayı beklerken,
Annenin evladına gösterdiği şefkatle sarılmayı beklerken yüreğim,
Bakışlarınla titriyor ve ürperiyorum.
Hiçbir şey korkutmuyor beni sensizlikten başka.
Hani şehid korkusuzca koşar ya ölüme benimkisi de öyle güzelim.
Toprağın sarmasını bekleyen şehid gibi koşuyorum kollarına
Ve geldim sana……

Durakta bekliyordum, hava çok soğuktu..
Bazıları, yolda zor yürürken, insanlar buzun üzerinde dans ederken, develer tellal, pireler berber iken, eşcinsel bir otobüs şöförünün, biletimi isteyen, nazik bakışları ve inceltmeye çalıştığı ses tonuyla, silkelendim..Ben gibi, daha bir çok kadın, nazikliğimizi yitirmiş, ses tonlarımız kalınlaşmış, cümle yapılarımız bozulmuş, onlarla mücadelede, bünyemize ters düşmüşken, kadınlığımı geri vermesini istedim, yaradandan..

Kadınlarımız gün geçtikçe sevgi ve şevkat dolu olmayı, onlara iyi muamele göstermeyen, şiddete başvurmasalar da, psikolojik olarak kendilerini yıpratan egoist eşlerinden, sevgililerinden, esirger oldular, artık..

KADINLAR NE İSTİYOR?

Kadınların ne istediğini öğrenmek için anketler düzenleyip araştırma yapmaya gerek yok. Kadınların tek istediği şey; kabul görmek ve beğenilmektir. Bu istediklerinin yanında diğer istediklerinin bir önemi yoktur. Diğer istedikleri şeyleri de aslında kabul görme ve beğenilme duygusu ile isterler.

Eşinize verebileceğiniz en büyük hediye iltifat ve şefkattir. Yanılıyor muyum?

Peki erkekler ne isterler? Onların isteği de reddedilmemektir. Beğenilmenin farklı bir versiyonu yani. Onu eleştirmeyeceksiniz. Eksik bulmayacaksınız. Ona iyi ve güçlü olduğunu hissettireceksiniz. Ben bir erkek olarak böyle düşünüyorum. Yanlış mı düşünüyorum?

BİR KADININ EN ÇOK İSTEDİĞİ ŞEY

Bu kadını ölünceye kadar bu derece tanıyıp bilmezdim.. Başta dünyaca sevilmesine de pek anlam verememiştim. Evliydi. Çocukları vardı. Varlıklıydı. Zengindi. En önemlisi prensesdi. Ama sık sık başka erkeklerle ismi anılıyordu. Sevgililerinden bahsediliyordu. Yine de İngiltere kamuoyu başta olmak üzere halk tarafından çok seviliyordu. Malumunuz paparazzilerden kaçarken bir trafik kazasında 36 yaşında hayatını kaybetti. Prenses Diana’dan bahsediyorum.

İngiliz gizli servisi tarafından öldürülmüş olabileceği söylendi. Diana ile birlikte geçirdiği kazada ölen Dodi el Fayed’in babası Muhammed el Fayed, Prenses ve oğlunun, Diana hamile olduğu gerekçesiyle öldürüldüğünü öne sürüyor. Yine iddiaya göre İngiliz kraliyet ailesi Müslüman bir varis istemediği için İngiliz Gizli servisine bu cinayeti işletmişti.

Her neyse insanların özelini, sırlarını sorgulamak haddime değil. Olmuş bitmiş bir olay üzerine komplo teorileri üretmeyi de sevmem. Ancak ölümünden sonra Diana’nın ortaya çıkan şu mektubu ilgimi çekti:

http://www.haber7.com/foto-galeri.php?pID=332962

Bir düş görürüm kanatlarım yok ama uçarım bulutlara kadar,oradan aşağıya bakarım öyle küçülmüş gelir ki gözüme seçemem sanki.
Aklıma ailem gelir yeter bu kadar hadi evine koş özledin bak şimdiden onlar da seni özledi.
Süzülürüm yeniden aşağıya ayaklarım yere basınca havalanma gücümün gittiğini hissederim bu kez bulutları özlerim.
Gecenin incesi,düşümün tenhası bitmesin isterim.
Bir düş görürüm yüzüm yaralanmış kanlar içindeyim düş mü gerçek mi sezemeden ağlarım yanaklarım ıslanınca uyanır anlarım bu sadece bir düş diye.
Küçükken de çok düş görürdüm korkunca koşarak annemlerin yatağına giderdim.Aralarına alırlar iki taraftan severlerdi beni.Babam beni severken arada annemi de öperdi.
Büyüdüm şimdi düş görmeye devam da ediyorum hatta bazen bilim kurgu gibi çok korkup uyandığım oluyor.
Koşup şefkatine sığınacağım kimse yok şimdi…

Diğer ruhani dinlerde olduğu gibi hristiyanlıkta da, ve kutsal kitaplardan biri olan incilde de, yaratılış bölümünde insanın nasıl yaratılığından bahseder. Bu yaratılış bölümünde “Başlangıçta Tanrı Gökleri ve yeri yarattı” Yaratılış 1:1.. diye bahseder ve devamında ise Tanrı’nın dünya ve insanı yaratışı anlatılır. Burada dikkati çeken tek gerçeklik ise Tanrı’nın insanı yaratırken onu kendi benzeyişinde yaratmasıdır. Buradan anlayacağımız odur ki,
Tanrı dünyayı yaratır ve daha sonra Adem’i yaratır. “Tanrı. İnsanı kendi suretinde kendine benzer yarattı. Ve insan Tanrı suretinde yaratılmış oldu. İnsanları erkek ve dişi olarak yarattı.” Yaratılış 1:26,27 bu ayetlerden de anlaşılacağı üzere Tanrı insanları kendi suretinde yarattı. Suretinde ne demek olduğuna gelince;i kendi benzeyişinde yaratmıştır. İçimizde Tanrı’dan bir parça vardır.