bildirgec.org

Lise yıllarımda edebiyat hocam; Aile fertlerinden biriyle röportaj yapıp getirin demişti. O ödevi yapmamıştım.Aklımda annem vardı ama neden gerçekleşmemişti hatırlamıyorum….

Yıllar sonra , bu fikir yeniden canlandı beynimde…Annemin boş bir anını yakalayıp onunla yarım kalmış ödevimi tamamlamayı düşünüyorum…

Geçen hafta bu fırsatı yakaladım…İki namaz vakti arası en uygunuydu,en azından onu tedirgin etmeyecektim… Tontonuma ( anneme böyle seslenirim) niyetimi söyledim.Hiç itiraz etmeden “olur oğlum hadi başla bakalım “ dedi…Vakit geçirmeden başladım bende..

Büyüyoruz ve nedense kirLeniyor dünya.. biz mi kirLetiyoruz dünyayı? daha önce kirLenmiş bir dünyayı aLıp biz daha çok kirLetiyoruz.. gazeteLeri okurken, haberLeri izLerken bir pisLiğin içinde yaşadığımızı farkediyoruz.. cinayet, tecavüz, savaş, hırsızLık ve benzeri haberLer gün geçtikçe artıyor.. kirLeniyoruz.. hiçbirimiz temiz değiLiz.. ve bu kirLetme oLayı bir döngü.. biz bu dünyayı terk ettiğimiz zaman bizden sonraki nesiLLer dünyayı kirLetmeye devam edecekler.. her geçen gün kirLendikçe/kirLettikçe bu dünyayı bir çok kişinin ağzından şu cümLe çıkacak; “böyLe insanLarın arasında yaşayamam.. yaşamak istemem artık aranızda”

İç içe geçmiş midye kabuklarıydı, ellerim
Kaybolurken kanlı gövdende hayat
Şehvetin oğlu rahmini çıkarırken
Ölümün
Kaç şehit verdi ahlak

Hayatın kutsal muharebesi: sevişmek
Kuytu vicdanlarda tarumar dudaklarla
Sürek avına çıkan bedenim dört (l)eşli lonca

Biliyorsunuz Irak savasi cereyan ettigi cografya acisindan ülkemizi birinci elden ilgilendiriyor. Bazilarimiz konuyu yakindan takip ediyoruz, bazilarimiz ise medyanin önümüze sundugu kadariyla yetiniyoruz.

Günümüzde savas denilen olgu sanki bir futbol maciymis gibi algilandigindan, bircok insan icin skor, daha dogrusu sayilar daha cok ilgi cekiyor.

Irak savasi icin kayip istatistiklerinin verildigi bircok kaynak var ama benim en cok takip ettigim ve su ana kadar en guvenilir görünen kaynak Iraq Coalition Casualties isimli site. Burada bulunan istatistikler The Department of Defense, Centcom, Multi-National Force Iraq ve The Ministry of Defense [ingiltere] gibi resmi kaynaklara dayaniyor. Ilgilenen arkadaslar sitede gezerken contractors bölümüne göz attiklarinda, aslinda bu savasta ne kadar cok vatandasimizi kaybettigimizide göreceklerdir.

mezar taşınızda videonuz da izlenebilsin isterseniz şurayı tıklıyorsunuz.

Neden çalışıyoruz? Yaşamak için para lazım olduğundan mı? Hayata anlam katmak için mi? Çalışmazsak sıkılırsak diye mi? Neden kariyer konusunu bir ölüm kalım meselesi haline getirip işkolik olanlar, yaşamlarının büyük kısmını ofislerinde geçirenler var? Ya da belki de bunlar mesaiye kalmış yorgun bir beynin zırvaları mı? Siz hangisisiniz? İşiniz araç mı amaç mı?

Kızlara hava atmak için kas mı çalışıyorsunuz ? çalışmalarınız sonucu vermiyor ve testesteron hormonu takvisyesi mi alıyorsunuz dikkaaat ! son yapılan çalışmalar aşırı miktarda alınan testesterone hormonunun beyinde hücre kaybına yol açtığı kanıtlandı. Aslında bu durum bir çok garip çıkarımlarda da yol açtı bence kadınlar neden zekidir ! Aşırı seks düşkünlerinin neden kafası çalışmaz ! işte hepsinin cevabı belki de erkek vücudunda normal olarak bulunan testesteron hormonunda gizlidir. Hormonun beyin hücre kaybına yol açtığını gösteren deney Yale School of Medicine da yapıldı. Ayrıntı

Bu aralar aklımı kurcalayan bir soru var.Gazete de birinin ölüm haberini gördüğümüzde “ah pek de güzelmiş” diye üzülürüz ya. Gerçekten güzel bulduğumuz insanların ölümüne mi daha çok üzülüyoruz. Yoksa “ölüm” insanları daha güzel görmemize mi sebep oluyor. Sormadan önce google’dan araştırayım dedim. Ama nasıl araştırılabilir ki böyle bir şey. Hayır eğer gerçekten güzel insanların ölümüne daha çok üzülüyorsak, içimizdeki faşizmle yüzleşmek gerekir.İşte böyle..

Mezar taşınızı ölmeden evvel hazırlayıp görün.

allah rahmet eylesin

biraz hristiyanvari ama olsun artık, idare edin..

erimek

Hayata bakışım hep böyle olmuştu sanırım…
Biraz geyik, biraz saçma…

Ama hayatta böyle şeyler görüyorum, elimizdekiler eriyip gidiyor… Hayat, zaman, para, mal, mülk… Kimsenin elinde kalmıyor… Aynı bu resimdeki gibi yani… Bir bakmışız lüks bir arabamız var, ama gerçekten bizim mi? Kaza yapsak, elimizden yitip gittiğine üzülürüz, hiç almasak daha kârlı çıkarız gibi geliyor duygusal olarak… Bunu tüm eşyalar için yorumlayabiliriz aslında.

Fight Club filminde dediği gibi, sahip olduklarımız gün geliyor bize sahip oluyorlar aslında… Sonra da bir türlü sevinemiyoruz… Daha doğrusu sahip olduğumuz şeyleri cebimizde değil kalbimizde sakladığımızdan kaybediyoruz.