bildirgec.org

Dedemi son gördüğüm gün, derenin kenarında oturmuş, akıp gitmekte olan suya bakıyordu. “Geldin mi güzel kızım?” diye bana seslendi.İnsanın içine işleyen sıcacık gözleriyle bana baktı.Nereden bilebilirdim ki onu son görüşüm olduğunu, insanın içine işleyen tatlı sesiyle son kez seslendiğini…

“Gel otur yanıma” dedi. “Seninle dede torun konuşalım.” Uzun uzun baktı bana. “Demek gidiyorsun, yuvadan uçma vakti geldi ha!”

“Öyle söyleme dede, alt tarafı üniversite eğitimi için evden ayrılıyorum. Yakında yine görüşürüz.”

http://sarapci.com/mustakbel-babalara-ogutler-kariniz-ve-siz/

700 yıl önceside olsa şeyh edeb-ali’nin verdiği öğütler hala değerini koruyor daha da kıymete biniyor.işte osman gaziye verdiği o altın öğütler…

bir işin ‘püf nokta’sının hikayesini bilmek ister misiniz?

bir zamanlar bir çömlekçiyle çırağı varmış. bu çırak kalfa olmuş ve kendi dükkanını açmaya karar vermiş. ama ustası ona sen daha işin püf noktasını bilmiyorsun yapamazsın demiş. ama o dinlemeyip dükkanı açmış. ancak yaptığı bütün vazolar vs.. kırılmaya, çatlamaya başlamış. adam ne yaparsa yapsın bu durum devam etmiş. en sonunda ustaya danışmaya karar verip gitmiş. olayı anlatmış. usta ben sana yapamazsın demiştim demiş ve ona göstermiş; bak dönerken üflemelisin demiş. üflerken püf sesi çıktığı için de buna püf noktası dendiğini anlatmış. işte bu yüzden işlerin önemli noktalarına püf noktası denmeye başlamış.

http://www.milliyet.com.tr/default.aspx?aType=HaberDetay&Kategori=guncel&ArticleID=512989&Date=04.04.2008

http://www.sevde.de/Ey_ogul/Kabusname.htm

http://www.hekimce.com/index.php?kiid=1706

Genellikle “şöyle yap, böyle olsun” diyen, düzenli olmak, başarılı olmak, sağlıkı olmak vb. gibi konularda ‘reçete’ niteliğinde olan yazılar aslında belki de yazı sahibinin bile uygulamadığı sinir bozucu öğütler verir. Bunlar sinir bozucudur, çünkü verilen öğütler aslında o kadar basittir ki, neden bunları uygulamadığımızı, ne kadar disiplinsiz, tembel, kararsız vb. olduğumuzu düşünür, kendimizi suçlarız çoğu kez. Bizi alışık olduğumuzdan farklı bir yaşam biçimine zorlaması da, yine bu tür ‘öğüt’lerin sinir bozucu ortak noktalarından biridir. Ayrıca, bu öğütler çoğu zaman da basmakalıptır. Bu nedenlerle, bunların uygulanma ve uygulansa da başarılı olma olasıkları oldukça düşüktür. Bu tür öğütleri dinleyip uygulamaya çalışan ama kendi yaşam biçimi ve alışkanlıklarına uymadığından, doğal olarak uzun süre devam ettiremeyen, en sonunda da kendini suçlayan binlerce, belki de çok daha fazla insan vardır mutlaka.

Hayatımızda ders almamız gereken bazı öyküleri sizinle paylaşmak istiyorum.

İki Kardeş (Steven W.Vonnay)
Geleceğini biliyordum…
Duvarda çivili kertenkele
Bir bardak sütün hatırası (Steve Goodier)
Kurabiye Hırsızı (Valerie Cox)
Acele karar vermeyin
Duyuların Sevinci (Santha Rama Rou)
Tuz ve Su
Başarı Merdiveninin Basamakları
Mümkün Olsaydı (Diane Loomans)
Çocuklardan Öğrenilebilecek üç şey

not:eğer sizinde bildiğiniz bu tür öyküler varsa paylaşırsanız sevinirim.

kuro5hin‘deki şu yazıyı okuyordum. çocuğuna öğütler yazması istenen bir veli araştırmış , iki çok güzel yazıyı hatırlattı bana ve içim bir hoş oldu. biri eski hackerlardan, bu sitede de adı bir kaç kere geçmiş paul graham’ın what you’ll wish you’d known‘u. bir lisede konuşma yapması ve gençlere öneriler getirilmesi istendiğinde yetişkinlere gençken size nelerin söylenmesini isterdiniz diyip güzel bir yazı hazırlıyor. keyifli bir yazı okumak isterseniz…