bildirgec.org

Birden kararır defter. Niye karardığını bilemediğin zamanlar olur. İç buhranlarıdır belli ki… Ne yaparsan yap pek de şanslı hissedemezsin. Kara bir deftersindir sadece yazılan, belki sadece yazan.

blogyazarlari.ning.com

Öyle gelir, kara bir defter gibidir dünya dersin… Sebeplerin ya da sonuçların seni hiç mi hiç ilgilendirmediği zamanlarda, yine de kara deftere kara zamanlarda yazılanlar seni kurtarıverir, sadece.

Yine de tek sığınağın kara bir defterdir. Bunu bilmek mi ağlatandır seni, bilmezsin.

Hammacher Schlemmer tarafından satışa sunulan bu ışıldak, 4 D tipi pil ile 14 gün boyunca devamlı ışık sağlayabiliyor. LED teknolojisiyle çalışan ışıldak, tasarımı sayesinde etrafını 360º aydınlatıyor. Gövdesi üzerindeki düğme aracılığıyla, aydınlatmanın şiddetini iki farklı seçenekte ayarlayabilmek mümkün. Işıldak, güçlü ışık veren ayarda sürekli olarak 175 saat, düşük ışık veren ayarda 336 saat aydınlatma sunmakta. Bahçede ve kampta vakit geçirmekten hoşlananların keyiflerini kaçırmadan kullanabilecekleri bu ürün, su geçirmez şekilde tasarlanmış. Boyutları, 32 x 17 cm, ağırlığı 794 g.

[redferret] [instablogs] [hammacher]

Karanlıktı. Gün geceye döneli epey olmuştu. Bulutların arasından görülen dolunay yer yer karanlığı aydınlatıyordu. Böyle gecelerde daha kudretli olduğuna inanırdı. Ne de olsa o geceleri severdi. İlk gençlik yıllarında pek çok insanın bulutlu dolunay gecelerinden korktuğunu keşfetmişti. Bu gece o’nun gecesiydi. Arkadaşları onu Trabzon’da biliyordu. Sanki bunu fırsat bilerek bir araya toplanmışlardı.

Yedi kişiydiler. Seslerini duyuyordu. İkisi başlarını önüne eğmişti. Biri elinde çay tepsisi dolanıyordu. Üçü ellerindeki fotoğraf albümüne bakıyor içten içten gülümsüyorlardı. Biri telefonda ağlamaklı konuşuyordu.

Bir ışık doğdu zamanın başlangıcında
Kendisinden bile hızlı, siyahın zıttı
Karanlığın ortasında
Hiçliği yırttı

Bir ışık doğdu zamanın başlangıcında
Umut oldu, uzandı kolları, ısıttı
Milyar yıl sonunda
Kalıntıları hala çok parlaktı

Her şeyden habersiz gönül
Bir kıvılcım tüm ömür
Hırs dolu acınası halin
Gerçeği ölüm anı görür

Bir ışık doğdu zamanın başlangıcında
Hala çok genç, bembeyaz, ölümden uzak
Nefes verir, şans tanır yaşamın başında
Görmeyene hayat tuzak

Bisiklet çevreci, ekonomik ve eğlencelii bir ulaşım yolu. Ne var ki ülkemizde bisikletler için özel yolların olmayışı ve üstüne dikkatsiz, duyarsız araç sürücüler de eklenince bu eğlence her an bir kabusa dönüşebiliyor.

Araçların arasında gündüz bisiklet kullanmak yeterince tehlikeli iken, gece karanlıkta farkedilmek bir o kadar daha önemli hale geliyor.

İşte LightLane tam da bunu yapıyor.
Sürücüler sizi farkedebilsin diye, araçlarla aranızda güvenli bir mesafe bırakacak şekilde bir “lazer bisiklet yolu” oluşturuyor.

Bilim kurgu hayatımızın vazgeçilmezleri haline geldi. Bu tür filmlerin özüne bakıldığı zaman abd konulu onların kurtuluşu, yaşayışı, ürünleri vs. vs. çıkıyor. Çıkması çok doğal çünkü yapanlar onlar. Ama işin birde korku yönü var yani filmlerde sonu gelen onlar her ne kadar çoğunun sonunda ülkeleri kurtulmuş olsada. Veya terör saldırılarından korkuları göz önüne çıkıyor. Her an sonları gelecekmiş gibi yaşıyorlar. Ve bazı filmlerde ufak tefek serpiştirilmiş yada gözle görülür Müslümanlık. Oraya doğru yönelme buda sevindirici bir durum en azından benim açımdan. Herkesin görüşü farklıdır bu konuda. Bir kaç filme değinmek gerekirse.

derin karanlık

kendi, kendimizin korkusu olmayalım….

kendi, kendimizin korkusu olmayalım….

dünya varoldugu günden beri nur,zulmetin peşinde;ışık,karanlıkla yanyana;gündüzler geceleri takip etmekte ve güzel-çirkin iç içe..yeni bir çagla beraber bir kısm mütegalliplerin bütün dünyayı en korkunç kaoslara sürükledikleri muhakkak…onca fezayi ve fecayii irtikap ederken aydınlanma,medeniyet,modernite,demokrasi,insan hakları….gibi yıldızlı ve yaldızlı kelimlerle”herkesin kör ve alemin sersem.”yerine koyması ayrı bir saygısızlık örnegi…..dahası,olup biten bunca şeye ragmen ”dur” diyecek birinin çıkmayışı,topyekun mazlumlar,magdurlar adına öyle bir ızdıraptırki sorma?bu anlamda kaybettigimiz degerler ve ihmal ettigimiz tarihi dinamikler derlenir,toplanırsa yeniden biizim olabilir….biraz ümit ve rüyaların çoçukları degilmiyiz ne dersiniz?

İçerilerden bu sayfanın yolunu bulabilmiş,sıyrılmış bir ışıkla yazıyorum kalbimden çıkanların gözümle ilişik olmadığı cümlelerimi.Işığa gerek duymadan da yazabiliyormuşum,içimdeki karanlığın sayfalarla uyumunu hayranlıkla izleyerek.Nasıl da kolaylıkla yolunu buluyor kalem,her zamanki gibi iki kelimenin arasına standart mesafeyi koyabiliyor,satır başları düzenli;fakat alt alta iki satır arasındaki boşluk biraz fazla gibi sanki,korkuyor olmalıyım birşeyleri birbirine karıştırmaktan,bu karışıklıkta üst üste binerek kendi kendilerini yok etmelerinden.Ama bu korkunun sayfamı daha düzenli yapmayacağını biliyorum,ki ben korktuğum şeyleri hiçbir zaman güzel yapamıyorum.Falan fistan işte…

Mum söndü birden. Kara gözlerimde umutlar söndü. Odamda zehir bir karanlık. Odam karışık. Ellerim kanamış ve yerlerde içimden parçalar, kanlar. Mum söndü. Nazlı bir kız gibi kaçıverdi kara cehaletimden. Gülen çocuklarda dağıldı evlerine.
Pencerem ayna sureti. Pencerem ben. Gördüğüm yüz karanlık. Mum söndü apansız. Ve bir dudaktan bıraktı sanki kendini hava, mumun ateşine bir günahkar gibi. Ruhum yalın ayak, ruhum karanlık. Aydınlat ruhumu ey sevgili. Işıklar geçir içimden. Ruhum gözü kara bir genç. Ruhum yanık ekmek kokusu. Ruhum esmer bir çocuk. Ruhum karanlık ey sevgili hadi aydınlat. Mum söndü aniden. Karanlık her taraf. Ve bilirmisin ben karanlıktan çok korkarım. Baktığım yüzde bir yüz karası. İnmeler indi bedenime bu zehir kokan akşamlarda. Ruhum karanlık. Korkuyorum. Kendimden bile korkuyorum. Terkedilişimin baş rol oyuncusu dinle. İçimden kaçamıyorum. Hadi sevgili içimi aydınlat. Işıklar geçir ruhumdan. İnanki bu karanlıkta yok oluyorum.

bir derinlik vardı
benliğimde
daha da sonsuzlaştı
karanlığına baktığım
ilerledikçe aydınlanan

Bu nasıl bir ruh halidir böyle soruyorum?