Hep duymuşuzdur. Dünya kadar malı var ama mutsuz. Kulak misafiri olmuşuzdur, neredeyse herşeye sahip ama tatmin olamamış, huzursuz…Evet, var boyle birileri. Sizin, bizim belki ismen bildiğimiz yahut bilmediğimiz insanlar var bu konumda olan.
-Neden Leyla?
-Sevgi sözcüklerini buna en çok ihtiyacım olduğu an duymayı istemem, çünkü kalbim dayanamaz.
Valizini bir türlü hazırlayamıyor, sessizce ağlıyordu içinden sanki. Yanındaydım ve onu anlıyordum.
‘Bir yanım onu özlerken, diğer yanım o yanımı gözlemliyor. Nasıl bir durum içinde çalkalanıyor?’ dedi psikolojik, sosyolojik analiz, tespit yapıyordu; sanki çaktırmamaya çalışarak…
-Sensizliğin sana duyumsattıkları neler olacak acaba Leyla’m?
-Kendi kendini yoktan var etmesi gereken kadınım. Bir o kadar da yüksek benliğini –iç sesini- günlük uğraş sayması gerekenim. Gökyüzünden yıldızlar düşüyor, sevgilimle; yalnız uyuduğumuz geceler devam ediyor, edecek de… Yapılacak edim yok, sakinim. Yaşam akıyor, sözcük kırıntıları düşmek istiyor kağıda; belki de bizim de onunla birbirimize akmak istediğimiz gibi…
Anlamazdın,
Anlamazdın, anlamazdın diye ne güzel söylemiş rahmetli Ayla Dikmen. Nur içinde yatsın.
Anlamazdın gerçekten ne istediğimi, belki de anlamak istemezdin. Belki de sen kendi dünyana bağımlılığının esiriydin. Kısaca sen buydun, senden hep bir el bekleyen ise ben. Belki belki diyerek. Hani derler ya sevgi verirsen sevgi bulursun diye, anladım bende ne kadar boş olduğunu.
Anlamazdın kalbimde seni koyduğum yeri, görmek istemezdin,
Anlamazdın içimde seninle olan huzurumu, paylaşmak istemezdin,
Anlamazdın hayalimde seninle olan mutluluğumu, boş boş bakardın sadece,
Anlamazdın başımın omuzuna ne kadar ihtiyacı olduğunu, yük olurdu hep sana,
Anlamazdın kelimeleri değil, sıcak bir bakışını istediğimi, ne var diye sorgulardı bakışların,
Anlamazdın eline, tenine dokunmanın bana verdiği gücü, anlasaydın ne var demezdin,
Anlamazdın karşılıksız kalmanın yorgunluğunu, fark etmezdin bile tükenmişliğimi,
Anlamazdın gözlerimdeki cansız bakışlarımın sebebini, hiç anlamak için bakmadın ki,
Anlamazdın mutsuz kadınların bakışlarının donuk olduğunu,
Anlamazdın kalbimin kırgınlığını,
Anlamazdın sana duyduğum sevginin hatırına herşeye razı olduğumu,
Anlamazdın hala hayalimde seninle yaşadığımı,
Anlamazdın o senin nasıl hüzün verdiğini,
Anlamazdın hayallerime başkasını sokmamak için savaşımı,
Anlamazdın hırçınlığımı,
Anlamazdın gözyaşlarımı,
duyup da unuttuğun
duyup da hatırladığın
öyle sözlerdi ki
gücendiğin, kırıldığın
onlar ki yüreğinin kanatlarına
taşınması zor birer yük olmuş
sahibinin ağzından buz gibi
seni yakan bir ateş olmuş
ve öylesi de vardır ki
yüreklere ferahlık saçan
sıkıntın dağ olmuşken
bir gül goncası gibi açan
ne söylediğin bir ise
nasıl söylediğin bin olur
bazen basit bir sözcük
bin derde deva olur
her şeyin bir fiyatı var
paraya taptığımız şu zamanda
söylesene kuyumcu amca
nedir en içten “nasılsın”ın fiyatı
http://www.haberturk.com/haber.asp?id=23659&cat=200&dt=2007/05/18
