bildirgec.org

Ülkemiz insanı itibarıyla damak zevkimizin çok gelişmiş oldugunu düşünüyorum. Yedigimiz yemeklerden tutun sofra düzenine kadar başkayız diğer ülkelere göre. Bugün konumu belledim hani bazı yiyecekler vardır ya da içecekler yanyana olmazsa olmazlar ki bu herkesin zevkine göre değişir. Ancak bu özelligin en güzelini ben kendi milletime yakıştırıyorum. Bazı ülkelerde görüldügü üzre sosislinin yanında milkshake, biftek yerken çikolatalı süt gibi abuk sabuk kombineler yapılmakta. Allaha çok şükür ne yediğimizi bilen milletiz.

Mesela karpuz-peyniz ikilisi bunların en meşhurudur. Herkes sever karpuz-peyniri, yaz akşamlarının yemek yapmaya üşenen ya da hafif bir akşam yemeği yemek isteyen bünyelerin vazgeçilmezidir. O yüzden karpuz peyniri ilk sıraya alıyorum ki ondan sonra benim en sevdiğim peynir arkadaşı domatesdir. Domates-peynir gece sandviçlerinde benim favorimdir.Karpuz-peynir ikilisine tek rakip kuru fasülye-pilavdır, hatta kuru-pilav-turşu üçlemesi olarak karşımıza çıkar bu olay ancak turşunun yeri sabit değildir ara sıra yerini soğana bıraktıgı da olur.

Ülkemizde hepimiz artık beslenmemizi bile günümüze göre yapıyoruz. Fastfood yemekler aklımızı başımızdan almış. Çocuklarımız hamburger, misafirlerimiz pizza bekler olmuş. Yemege gidince artık salat-barlar da alıyoruz soluğu. Kebab, döner kültürümüz de şaştı. Bazı yerlerde lahmacunla pizza aynı yerde satılıyor. Simit evleride garipleşti. Artık simitevlerinde hamburger, pizza da var hatta bizim burda ki körolasıca simitevinde inan ki simit yok:))Biraz mutfaktan konuşalım istedim.

İnsanımıza taze ve doğal yapılmış şeyler artık lux geliyor. Ev reçelini, eriştesini, tarhanasını yaptıran kendini şanslı sayıyor.Salçası da ev yapımıysa degmeyin keyfine.

Yediklerimiz içtiklerimizden bizim kültürümüze ait olanları biliyormuyuz? Hepimiz belli başlı birkaçını biliriz. Mesela ayran Göktürkler tarafından icad edilmiş hemde tesadüfen geleneksel içecegimizdir yani. Tarhana desek zaten değinmiştik burda ülkemizin başına gelmiş en güzel şeylerden biri.Boza da bilinen en eski Türk içeceklerinden biridir.Zamanla deniz yolu aracılı ile İran’a Kafkasya’ya kadar yayılmıştır.

Önüne geçemediğim bir kola bağımlılığım var, kola demiyeyim de yemekte muhakkak asitli içecek olmalı aksi halde yemekten birşey anlamıyorum. Meyve suyu ve türevlerini asla sevmiyorum. Allah muhtaç etmesin çok susuz kalmadıkça içmem heralde meyvesuyunu.Ayranda pek susatır beni.

Milkshake gibi şeylere hiç ısınamadım ama bizim evdekiler pek severler benide bu işe alet ederler ben hazırlarım çünkü.

Bu sene Uludağ limonata imdadıma yetişti. O olunca bir nebze içiyorum ama asitli içecek olsa daha makbul tabi..

Şu limonata ne güzel bir içecektir( bana kalsa kola daha güzel bir içecektir) . Ortaçagda yahudi toplulugunun mutfagından qatarmizat adıyla önceleri tedavi, büyü amaçlı kullanılan limonata günümüzde kafelerde, büfelerde satılıyor. Saolsun Uludağ bize evlerimize tekrar limonatayı hatırlattı.

Evde limonata yapmak ta keyiflidir nane yaprakları çok ayrı lezzet verir. Benim kızım sürekli limonata yaptıgını zanneder kaşla göz arası sürekli limonata yapar ruhum duymaz nasıl yapar bilmem tadı rengi pek kötü söylese ben yaparım ama onu yapmayı iş edinmiş galiba kendine.

İçeceklerden bahsetmişken bozadan da bahsetmeden geçemem.Çok severim bozayı ben, inanılmaz bir içecektir.İçinde ki alkol oranı hakkındaki konulara girmek istemiyorum ama inşallah içmemiz sakıncalı degildir ben çok severek içiyorum. Gerçi kola içmek belki de bozadan daha zararlı ama elimde degil işte.(neyse yine bozaya dönelim). Boza yı gece bagıra bagıra geçen bozacıdan içmenin zevki hiçbirşeyde yoktur. Ama artık boza satan yerlerden plastik şişelerle alıp getirip içiyoruz yine buna da şükür hiç olmazsa bozasız kalmıyoruz.

Dünyamızın hızla kirlendiğ , insanlar arası ilişkilerin çok basitleştiği, saygı ve sevginin neredeyse kalmadığı şu günlerde “Nerede o eski günler” cümlesini sık kullanır olduk. Aslında dünyanın bu hale gelmesinin başrol oyuncuları bizleriz. Yolda yürürken selam vermeyi unutan, muzun kabuğunu denize fırlatan, piknik ateşini tam söndürmeden giden, arabanın camından izmarit fırlatan, arkadaşının konuşmasına fırsat vermeden bağırıp onun kalbini kıran, iki adımlık yere araba ile gidip sonra küresel ısınma muhabbetleri yapan bizleriz…
Eskiden bayramlar bile daha güzel ve anlamlıydı. Çünkü bayram sabahı neşe ile kalkılır, namaza gidilir ve gelince hemen kahvaltıya oturulur. Sonra erkenden komşu, eş, dost, akraba ziyaretine başlanırdı. Minikler de durumdan faydalanıp şeker kapma olayına girişirlerdi hemen.Ramazanlar da şimdiki gibi sönük geçmezdi.Büyükler küçüklere daha bir sevgiyle yaklaşırken, çocukluğumuzu yaşardık sınırsızca, o güzel yemeklerin tadı ve başkalarına da tattırmanın keyfiyle…Ama şimdi bu gibi birliktelikler ve duygular azalmış durumda. Yiyeceklerin bile tadı yok! Pazardan domates alıyorsunuz hormonlu, salatalık hormonlu vb. Her gıdanın içinde ya hormon, ya katkı maddesi mutlaka birşey var.

ımmmm nefissss

ımmmm nefissss

Vefaya gidelim mi?
Ne yapacağız orda?
Boza içeceğiz?
Boza mı? O da ne?
Aaaa sen bilmiyormusun?
Hayır bilmiyorum..
Peki gel o zaman iç bak çok seveceksin…

Bozaaaaaa diye gecenin bir yarısında bir ses duyardım küçükken, hiç almadık o sokak satıcılarından boza, babam amcamlara giderken mutlaka vefa da boza içirirdi bize, onun o ekşimsi tadı, çocukluğumdan kalma tadlardandır ve o zamanla çocuklukta hatırladığınız ama artık o tadı alamadığınız birçok şey gibi değildir boza, hala o tadı alırım ve çok severim..

boza biranın ilk haliymiş ayrıca dondurma hem haram hem de şüpheliymiş