bildirgec.org

http://www.todayandtomorrow.net/2008/03/27/plastic-bag-animals/

Bir çalı dbinde dünyaya geldiysen eğer…
Dağ yoncalarının kokusu dolduysa ilk nefesinle
ciğerlerine…Deve dikenleri arasında emeklediysen…
Ağaç dalından at bindiysen çayırlarda…Ormanı,kuşları, domuzu, ayıyı tanıdıysan. Tavşanı gördüysen ymuşacık.Kuyruk
savuran tilkiyi tanıdıysan.Binbir çeşit çiçeği,böceği ,
karıncayıizlediysen.Ağustos böceğini dinlediysen.
Geceleri ateş böcekleri ışltısında dans ettiysen.
Yarasa gördüysen karanlık mağaralarda.Kartalı
gördüysen yalçın kayalıklardaki yuvasında.Keklik
gördüysen kınalı, kargaları da sevebildiysen.
Kopamadıysan dağlardan, gecesi çekiyorsa seni
aya, yıldızlara.Gündüzleri koyu gölgesinde ıhlamurun, düşlere yolculuk ettiysen.Düşlerin
alabildiğine geniş, alabildiğine uçsuz bucaksızsa.
Düşüncelerine kimseyi sokmuyorsan, karışamıyorlarsa sana.Düşünme yasalarını kendin yaptınsa eğer… Pirinç ayıklar gibi ayıkladıysan
bir, bir…

Pencereden vuran güneşle beraber zamanı heceliyorum. Belki bu bir bilmecedir, kim bilir. Birkaç gün öncesine kadardır bakakaldığım, şaşırdığım onca şeyin hüznünü sarmalayıp büyütüyorum kendimi farkına varmadan. Lakin hüzün hala var ve susuyorum dolu dizgin bir yalnızlık içinde.

Saçlarımın kızıllığından olsa gerek güneşe çıplak gözle bakabilenlerdenim. Uzun tellerde sızması zor oluyor diye yağmur altında ıslanamayanlardanım. Ya da yanımda hep şemsiye taşıyorum acaba bu olabilir mi sebebi. Bilmiyorum.

Kaç kişilik bir yalnızlık yaşıyorsun bilmiyorum. Sadece bir tanesi özlediğin sana benziyor bunun farkındayım. Uzakta durup olan bitenleri izliyorsun o halinle. Sessiz sedasız hiç yerinden kıpramadan. Onlar gitse de sen gitmiyorsun. Vaz geçsede vaz geçmiyorsun duruşundan. Yaramazlıklarına karışmıyor, döküp saçmalarını toplamıyorsun. Sadece izliyorsun. Konuşmuyor ve söylemiyorsun… düşüp tökezledikleri zaman yanlarına gelmelerine izin veriyor yaralarını sıvazlıyorsun ve iyileştiriyorsun. Temiz tutmaya çalıştığın, onlara hiç dokundurmadığın kalbinle. Bazen seni de acıtmak isteseler de izin vermiyorsun. Akşama sen uyuyorsun lakin sabaha onlar uyanıyor. Bu yüzden ben yapmadım diyebiliyor ve bütün günahların sebebini onlara yıkabiliyorsun. Çünkü sen gerçekten hiçbir şey yapmıyorsun. Kaç kişilik bir yalnızlığı yaşıyorsun bilmiyorum. Sadece yeni yeni çözüyorum her şeyi. Farkı yeni fark ediyorum.

http://www.sonnyradio.com/bearonabridge.htm

http://www.hurriyet.com.tr/gundem/7470852.asp?m=1

Radyo sesinden korkan ayılar ağaçlara zarar veremiyor

Geçimini tarımdan sağlayanlar için, hava durumu, yağış, kuraklık kadar hastalık ve zararlılarda çok önemli bir risk faktörüdür.

Armudun iyisini ayılar yer malum. Armut ağaçlarına ve arı kovanlara dadanan ve üreticinin belini büken ayılar için işte çözüm .

http://www.haberler.com/siyah-ayi-cocugu-cadirdan-kacirip-oldurdu-haberi/

http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=224517

bu sevimli ayıcık sayesinde, dadınızın çocuğunuza nasıl davrandığını görebiliyorsunuz. hem görüntü hem de, ses alma özelliği var. fakat iyi görüntü alması için uygun bir yere yerleştirilmeli.

Saat:15:37

Böyle durumlarda düşündüğüm en utanç verici şey,bu durumun nasıl olsa uzun sürmeyeceği.

Herkes yaptığımda onu,biliyordum ki gittiğinde yalnızlık’ın harfleri,sensizlik’inkiler ile değişecekti.Öyle oldu,o gitti ve ardından herkes.Öyle yalama olmuş ki yürek,göz ağlamıyo bile gidenin ardından.Ve dedim ya biliyor yürek,kısa sürecek acı.

Güzel insanlarım olacak çevremde.Ne kadar kirli bi düşünüş…Her terkedilişte beni asla bırakmayacağını bildiğim erkeklere sığınış..Ve yaralarımı her birine bir bir sardırmak.Sonra iyileştiğimde yeni yaralarım açılana dek hepsini unutmak,milyonuncu kez terketmek herbirini..Hepsi için “öyle masumsun ki” dedirtmek ama günahlarımdan hiçbirine hiçbir zaman bahsetmemek..Dokunamayışları elime,eteğime,bedenime,belime ve bu yüzden belki de yanımdalıkları yıllardır,tüketemeyişleri…