Cinsel yaşam aslında bütün dünyanın ortak dilidir. Erkeği kadını, genci yaşlısı, rock’çısı fantazi dinleyicisi hepimiz bu zevk dünyasının içindeyiz. Bunu elbette kimisi ayıp olarak görür, kimisi düzgün bir şekilde öğrenilmesi gereken bilimsel bir gerçek, kimisi ise hayatın anlamı:)
Ama bu söylenenlerin hepsinden öte cinsellik aslında tüm bunların karışımıdır. Hepimizde bunlardan her zaman biraz vardır. Ve şimsdi size ortak dilimizden kanıtlanmış bir olayı yazmak istiyorum.
Genel anlamda sanatta çıplak insan figürünün kullanıldığı ürünler için bir tanımlımdır “Nü”. Çıplak sözcüğünün insanı tanımlamasına rağmen, çıplak kadın figürleri için kullanılagelmektedir. Çıplak, birçok uygarlıkta, dinsel törenlerde, büyü şölenlerinde önemli koşul sayılmıştır. Bereket simgesi olarak kullanılmıştır. Arkoik dönemde ölüm simgesi, Ortaçağda saflık ve temizliğin simgesi, Rönesans’ta insan ve doğa ilişkisinin simgesi sayıldı. 19. Yy.da Goya’nın metresi ve Maneti’n Sokak kadınını betimlemesiyle idealleşme eğilimi sona ermiştir. Daha sonraki yıllarda duygusallık ön plana çıkmıştır. Çıplaklığın gerçekçi kimliğe dönüşmesi Courbet, Degas, Renoir’in tablolarıyla oluşmuştur. Son yüzyılda çıplak tarih boyunca üstlendiği simgesel tanımlamalardan kurtulmuş görünmüştür. Türkiye’de çıplak, gerek minyatür geleneği içinde, gerekse resimde batılılaşma süreci içinde ele alınmıştır. Canlı modellerden çıplak çalışan; 1914 kuşağı ressamlarımızdan Ruhi Erel, İbrahim Çallı, Namık İsmail gösterilir. Bu dönemdeki duygusal yaklaşım, daha sonra Kübist ve soyut eğilime dönüşmüştür.
Kıta Avrupası ve Yakın Doğu’ya ait bahçelerdeki işlevsel düşüncenin estetik kaygıya geçişi ve bunun getirdiği kültürler arası sıçrayış M.Ö 3. bin yıla kadar dayanmaktadır. Sümerlilerin mitolojik kralı Gılgameş eski Babilon’da bahçeler ve meyveliklerle süslenmiş, coşturulmuş bir şehri anlatan ilahiler söylermiş.
Bin yıl kadar sonra hemen hemen tüm Mezopotamya kralları, kraliyet bahçelerinde banketler vererek, yaşlı ağaçların gölgeleri altında değerli konuklarını lüks, konfor ve keyif içinde ağırlarlarmış.
Çok sayıda kan hücresi damarlarda bir araya geldiğinde, kalp krizine sebep olan tehlikeli pıhtılar oluştururlar. Eğer pıhtı geri dağılmaz veya hızlıca kaldırılmaz ise ciddi zararlara ve hatta ölüme sebep olabilir. Fakat Rockfeller üniversitesi bilim adamları, kan hücrelerinin çeperindeki alıcılarına yönelik, yüksek risk taşıyan hastaların ilk göğüs ağrısında alabilecekleri, pıhtı bozucu bir hap yapmanın mümkün olduğunu araştırmaları sonucunda söylediler.
Kavga belki de doğamızda var… Kendimize, ailemize ya da sevdiğimiz insanlara karşı yapılan sözlü ya da uygulamalı şiddet olduğunda hemen harekete geçeriz. Öfkemizi serbest bırakıp çoğu zaman yumruklarımızı konuştururuz böyle durumlarda. Ve bu olduğunda sinirimiz her dakika daha da artar, özellikle de dövüşürken.
Şimdi size bu şiddet artışının nedenini söyleyen ilginç bir araştırmayı sunmak istiyorum.
İki kişi kavga ettiklerinde birbirlerine eşit kuvvetle karşılık verdiklerini sanmalarına rağmen kavga kavga aslında her yeni hamleyle kızışmakta. College london üniversitesi sukhwinder shergill science dergisinde bu şiddet artışından beyindeki bir süreç olumlu diye geçiyor.
Norveç’te bulunan Bergen Üniversitesi çalışanlarından Dr. Tom Eichele, insanların neden hata yaptıklarını ve bu yapılan hataların öncesinde beyinde neler olup bittiğini sorgulayan bir araştırma yaptılar.Bu araştırma sonuçlarına göre; beyin o hata anından yaklaşık olarak 30 saniye öncesinde dinlenmeye geçiyor. Bu evrede beyin bilgi alamıyor ve verimli çalışamıyor… Eichele, çok hayati kararlar alan çalışanlar için bu süreci (hata yapma sürecini) önceden haber veren bir uyarma sistemi içeren bir alet yapılabileceğini ve bunun 10-15 yıl içinde piyasada bulunabileceğini de belirtti.Söz konusu araştırma PNAS dergisinde yayımlandı.
İlişki 5 evredir; “Dikkat çekmek”, “Gözdeki pırıltı nasıl okunur?”, “Kelime alışverişi”, “Dokunmanın dili” ve “Sevişmek”…
Bu tez, “Aşk Sinyalleri (Love Signals)”adlı yeni kitabı çıkan ve Center for Nonverbal Studies‘ de çalışan Antropolog Dr. David Givens‘ a ait.
Kitapta yeni tanışan iki kişinin birbirleri ile ilgilenmelerinin işaretleri ise şu şekilde anlatılmış;
Şarabın o en sevdiğim kekremsi tadı kadar sevdim destansı tarihçesini…
Peyniri aslında hiç sevmeyen ve günlük hayatta bir türlü sempati besleyemeyen ben, şiir gibi bir kırmızı şarap eşliğinde muhakkak bir kaç dilim güzel bir peynire eşlik için müsaade edebilmişimdir kendime. Yine de bu bana hangi şarabın yanında neler yenmesi gerektiğibilgimi arttırma isteğimde sadece bir önsöz olabilmiştir.
FİLTRELERİN KULLANIMI: ROBERT LUCANDER VE CHUCK CLOSE ÖRNEĞİ
Teknolojik gelişme olarak bilgisayarın ortaya çıkması, elbette sanatçıların dünyayla olan ilişkilerinde ve genel olarak tasvir biçimlerinde değişiklikler yaratır.
Bu bağlamda gelişen dijital sanat;”genel anlamda üretilişinde bilgisayarın rol aldığı, fiziksel olmayan nesnelerin üretilmesiyle gerçekleşen sanat biçimine verilen addır…” *
Büyük Britanya’ daki Oxford üniversitesi ve Amerika’ daki Brook üniversitesinin bazı bilimadamlarının yürüttüğü araştırmaya göre; günümüzde yaşayan fillerin, 37 milyon yıl önceki atasının, bugün tapir adı verilen ve at ile gergedan arasında bir hayvana benzeyen toynaklı bir memeliye benzediği ortaya çıkartıldı. Araştırmacılara göre; söz konusu ata, Mısır’ın kuzeyinde ve Eosen döneminde yaşadığını kaydetti. Haberin detayı burada ve şurada
