bildirgec.org

Sultanahmet camiinde bir sabah namazı sırasında Mevlana hazretleri görünür. Görenler hayrete düşer. İnsanlar namaz sonrasında etrafında toplaşırken bir yandan da kendi aralarında konuşup dururlar. Olayı duyanlar akın akın gelip camiye doluşur. Daha öğle vakti olmadan cami çevresi onbinlerce insandan oluşan bir mahşer yerine döner. Kendi halinde outurup mırıldanan Mevlana hazretlerine kimse cesaret edip de bir şey soramaz.
Sonunda biri çıkar, hürmetle Mevlana’nın elini öper. “Efendim” der, “Hoşgeldiniz”. Hepimiz sizin için geldik.
Mevlana hayretle, “Neden geldiniz ki?” diye sorar.
Kişi: “Siz demiştiniz ya, ne olursan ol yine gel!”
Mevlana cevaben: “Evet, ben birçok beden görüyorum ama, ruhlar neden yok?”

Birçok kavramın içini boşalttığımız gibi Mevlana’nın sözünü de değiştirdik. İşimize – kolayımıza geldiği biçimde…
O gel dedi, biz yürüyerek, otobüsle, uçakla, takım elbiseyle, parfümle, marka ayakkabıyla, çok işlevli cep telefonuyla gittik. Eh, tüm hayatımızı MADDEye göre planladık ya! GEL deyince sadece mekan değiştirme olarak anladık.
“Ne olursan ol gel!” sözüne bakıp, olduğumuz gibi gittik. Faziciliği, zinayı, dedikoduyu, gıybeti, yalanı, iftirayı iç cebimize, banka kasamıza koyduk. Çünkü döndüğümüz zaman yine ihtiyacımız olacak.
ÖYLECE GELDİK İŞTE, OLDUĞUMUZ GİBİ!

Benim coşkulanmalarımı fazla bulmuş olmalı ki, ‘Sen küçüksün. Gün gelip her şeye kafayı takmaya değmeyeceğini anlayacaksın. Es geçeceksin. Yaşam başka türlü yaşanmaz.’ dedi.

‘izlerveyansimalar.blogspot.com’ adresinden alınmıştır.

Gayet sevdiğim biriydi, bu lafına sinir oldum, onun beni anlamadığını düşünmüştüm. ‘Sağ ol’ dedim sadece.

Zaman geçti. Zaman kutsallardan biridir. Anlatır insana. Eğriyi yanlışı zaman, sessizce benimsetir. Öyle ki, nasıl olduğunu anlamazsın.

Bir insan ölürken yanındaysa onun da seni öldüreceğini düşünemezsin. Aksine o evrenin en değerli varlığı dersin. Dilenci çocukları çalıştıranlarla ilgili bir film seyretmiştim. Adam ihtiyacı olduğu bir anda küçük çocuğa yardım ediyor ama onu himayesine alıp köle ediyor ve bir akşam gözünü çıkartıyor, kızgın bir demirle…

İnsan bizi kendisi için Allah ise bizi biz için severmiş. Ölürken yanında bir insan varsa onun dostun olduğunu düşünmen çok normaldir, öyle değil mi? Artık değil. Kimileri çıkarı olmayan işe töbe bulaşmazmış. Şeytan bunun kendisiymiş.

Neyse ki, yücelerin yücesi Rabbim var. İyileri Allah görür, kötüleri de…

Her gün, gün batımından önce uykularımızı sırlara dizeriz. Bir sır’ın -simli- kanadında kimsenin görmediklerine karışmak ebedi yazımız olsa da evvela kendimiz kaçarız bu iç seziden.

Sonra sustuğumuz kurbanlarımıza gelir sıra. Tek tek… İş başındayızdır. ‘Ey günahkâr beden, kalk ayağa!’

Hafifçe, yandan bir gülümsemenin ardından, dolunay en yakın arkadaşımız olmuşken; bir fısıltının peşi sıra, veririz esaret sandığımız bedelleri. Oysa sunduğumuz esaretten çok yankılanan iç tepidir, duymazdan geldiğimiz ve duymayacağımız…

İslam peygamberi ,efendimiz Hz. Muhammed ‘in (S.A.V) dünyaya gelmesinin kutlandığı günlere Kutlu Doğum Haftası denir.Peygamber efendimizin doğum günü Mevlid Kandili olsa da (Hicri takvime göre Rebiülevvel 12) Miladi takvime göre doğduğu güne denk gelen 20 Nisan’ın da içinde olduğu hafta 1989 yılından beri Kutlu Doğum Haftası şeklinde anılmaktadır.Bir gelenek haline gelmiştir, çeşitli faaliyetlerle kutlanmaktadır. (Ne Merhametli Bir Peygamber)

Düşmanların boğazı geçmek İstanbul’u almak işi,
1915 Mart sabahı başladı Çanakkale Savaşı,
Mehmetçiğin kimi top başında kimi geride,
Süngüler elde hep Allah Allah diyenlerle,
Allah onlarla beraberdi hep Allah-u Ekber Allah-u Ekber,
Düşmana fırsat verdirme Mehmetçik aman,
Kana boyanmıştı koca deniz suları hemen,
Akan kan suları diyordu Allah-u Ekber Allah-u Ekber,
Hamidiye Tabyasının önünde biriken düşman gemileri,
18 büyükzırhlı, 12 denizaltı, bir uçak gemisi toplanmış,
Düşmanın 500 yopuna karşı 15 topumuz varmış,
250 bin kayıp, şehit ve yaralımız olmuş,
Ölürsem şehidim, kalırsam gaziyim diyen Türk Milleti,

Müslüman bu asırda perişan şimdi,
Kuffar bugün dalga dalga kan şimdi,
Mü-min hedefte bir nişan şimdi,
Hakk’ın aradığı tam yön şimdi,
Kuffar kendi içerisinde hep yan şimdi,
Birliğe karşı tutumu zan şimdi,
Sen Hakk’ın malısın kula satılma şimdi,
Sabile pazarına sakın katılma şimdi,
Hazırlığın olmadan ona atılma şimdi,
Düşman sırvermez içinden kaynar şimdi,
Boş duran şeytanına tez uyar şimdi,
Hakk’a uyan düşmanın sesini diyor şimdi,
Yanarsa gösterir etrafını çıra şimdi,
Kimimiz mal peşinde kimimiz para şimdi,
Hakk-ı seviyorsan durma ara şimdi,
Hep islamda tam birlik olmalı şimdi,
Kardeş kardeşle bir kalmalı şimdi,
Allah için seferberliği kurmalı şimdi.

Mevlâna sen Şarkın Belh şehrinde doğan,
Anadolunun Konya şehrine konan,
İlahi sırrı Şemsi Teprizi’den alan,
Sevginle aleme sensin ışık tutan,

Hazreti Allan’ın emrini bilen oldun,
Sen Hakk’ın sevgili ılu bir kulu oldun,
Hz. Peygamberin sünnetini bildin,
İnsanlığın yaşantısına yön verdin,

Dergahından zikir, feyiz alanlara,
Ey pîrim bizleride al dergahına,
Mesneviyi okuyup hak verenlere,
İnsanlığa dostsun seni bilenlere,

Misallerinde Hakk’ı bildiren oldun,
Semayende sağ elin Hakk’a açmış oldun,
Sol elinide asağıya dönük gördüm,
Hakk’tan aldığınıda halkına dağıttın,

Allah

İlk başta ne kadar inançlı olduğumu sorgulamaktan çok korkan bir insan olduğumu söylemek isterim. Yanlış şeyler düşünüp yanlış yorumlar yapmaktan ve ilerde bende yaratacağı vicdan azabından korktuğum için. Aynı zamanda yaratanın korkusu da her zaman içimde olmuştur, herkesin içinde de olmalıdır. Onun hakkında pek düşünmem nasıldır, ne yapar, ne yer ne içer, nasıl yaşar, neye benzer nerden geldi? Nasıl olsa hiç birinin cevabını bulamayacağım düşünmenin bir anlamı yok. Ama içimde hep korkusu oldu hepte olacak çünkü iyi kötü ne gelirse insanın başına ondan gelir, insan nereye giderse hep yanındadır, hep görür hep duyar.

herkes,gönlünce bir yol ariyor kendine..kimi arayisi sürdürmekte,kimi buldugundan emin..ama bir gün,bir ses haykiracak göklerden:
“herkesin yolu kendine varir,arama baska yerde!”

Asıl Adı Gıyaseddin Eb’ul Feth Ömer İbni İbrahim’el Hayyam olan; 18 Kasım 1048 doğmuş ve 4 Aralık 1131 yılında vefat etmiş;

Bilim adamı.
Matematikçi.
Şair
Müneccim.
Alim.
Filozof.
Hepsi bir tarafa gönül adamı.Rubailerinden anladığım kadarıyla aşkı iliklerine kadar yaşamış İranlı Şair.Sevmeyenlerinin,özellikle müslüman olan halkın şarapçı diye tanımladığı,tanıdığı; kendi zamanın ve hatta bizim zamanımızın aşmış insanı…