kanat rüzgarları biraz olsun ferahlatırdı meydanı. Bu muymuş dedirten hayal kırıklığı:Göz boyama mı çığırtkanın ağzından fırlayan fişekler? Aaa! Ooo! Bak!Bak!

Uçacaktı, uçuyor, uçtu…

Öyle san! O’ysa Simurg: Sihirlidir ve kendine özel. Kuş dili işte, kim anlar? Kim söyler?

Keşke dedim içimden, bu kadar kalabalık toplanmışken, çoluk çocuk, bir oyun oynasaydık ya da çekinmeden sorsaydık birbirimize: ne bu?!!