Hayat gerçekten dipsiz bir kuyuymuş. Bunu yeni yeni anlıyorum. Dibe varmayı amaçladıkça güneşten o kadar uzaklaşıyoruz. Ne acı!
Farkında mısınız? Sürekli çabalıyoruz bir yere varmak için, kuyunun dibini bulmak için; ancak baştanda dediğim gibi kuyu dipsiz. İnsanın aç gözlülüğünden olsa gerek bu durum. Lisedeyken şu sınıfı geçsem derdim. Şimdi üniversiteye gitsem diyorum. İleride yüksek lisans diyeceğim, iş diyeceğim, para diyeceğim, ev diyeceğim… Bu diyeceklerim sonsuza kadar uzanıp gidecek. İsteklerimiz hiç bitmiyor sizde farkındasınız bu durumun değil mi?