neden!!! çaresiz ve umarsız bir yuvarlanıştan ibaret aslında tüm gözlemlerim…biliyorum ki bir sabah uyanacağım ve o andan sonra bir daha asla ben olarak kalamayacağım…kabulleniyorum varoluşumu bir anlamla süsleyemediğimi..biliyorum…ona bir fiil yükleyemedim bu ana kadar…hep NaDa olarak kaldım…hep hiçliğe yuvarlandım ama engelleyemiyorum bu kahroluşu o tek soruyla süslemeyi neden!!! ve hemen sahibi olmadığım bir özne geliyor devamında..ben…neden ben…ben asla ben olmayı istemedim…olduğum yerden memnun olmamak değil konum..konu olduğum şeyden memnun olmamak…varoluşumu yokolmakla mükafatlandırmamın önünde ki tek engel de tanrı…ama konu ürkmekle de alakalı değil…konu yitmekle alakalı…şizofrenik çalgılardan yükselen seslere bırakıyorum kendimi…tek bir ritim var ölüm…ama tek bir ölüm var…o da benim ritimlerime uymuyor…sonuç yine aynı…yaşamakla cezalandırılıyorum…
