..bir rüya silsilesi daha atlattım bu sabah. tam yatagımda huzurla uyanmayı dilerken, bogulmaktan daha da öte bir dirilis zihnimde.. yasadıgımı vurgularcasına, bedenimi ele geciren sessizlik..vurmak isteyip, defalarca yumruk sallayıp, kendine bir turlu zarar verememek, hissedememek hiddetini, agzını acıp haykıramamak.. anlayamamak neden orada oldugunu.. neden orada oylece durdugunu, kacmak isteyip kacamadıgını.. oysa cok degil bir hafta once oradaydım hemde her adımını isteyerek gitmistim. sonrası zaten o kadar sessiz o kadar saklı ki, hem neden bu ıslaklık, ve iste o en gitmek istemedigim anda, sanki nefes gibi sönen rüya..bitmesin diye uyanmamaya edilen yeminler.. bir dakika daha, sanki parlaklasıp, sükuta cıkacak o anki fırtına, ama …ve günesin cehresine uyanıs.. keske sarılabılsem yastıgıma.. yatağıma olan yabancılıgımı atabilsem ustumden. yanında olmayı hiç bu kadar dilememistim, yanındaydım cünki, rüyalarımda özlüyorum seni.. sensizligi kabullendim bile, birde giderken bıraktıgın bu yıkıntı olmasa..