..çok az güzel şeyler yazacağım..suç, benim değil, hayat,, benim hayatımın, benim gibilerinin..
Yağmurun bin-bir çeşidi vardır.İlki yağmayandır. Yağmalamaktan fırsat bulamaz damlamaya.Ruhum bu yağmurda yaşar. Kana kıyamet bulutunun karartılar sokağında, tek göz bir evi vardır. Korkudan açamaz pencerelerini, penceresi de yoktur ya! Bakar dünyaya, dünya sandığına. Nadiren çıkar yolculuğa, yola gebe kaldığında. Hiç çocuğu da olmamıştır aslında. çocuk da olmamıştır ya!İlki budur, bini birbirine benzer.. ıslak ve nemlidir...kendi kendime hüzünlendim de kendi kendime mutlu olamadım..
yorumlar
Çok içten ve duygusal.
morfik, hüzünlenmek kolay, mutlu olmak ne hikmetse daha zor:(
çok az güzel şeyler, ama çook güzel.
deli olmak zor iş; sebepsiz sevinmek, mutlu olmak. en kolayı kendine kendine hüzünlenmek. kısa ama güzel.
morfik, bu yağmur yağdığı an, aklıma şu “Yağğğmuurr sen de vurup durma şu cama” şarkısı geliyor. çok seviyorum o şarkıyı. şu kısmında ise adrenalinim artıyor işte şu kısmı”Gözünün ortasına patlatamadım”Sana gelsin ortak…
yanlış anlama senin gözüne değil.
yagsa da kitap okusam
yağmasını bekleme nazo, sen başla ben gönderirim yağmur bulutu sana burada çok var.
zaten sürekli elimde de yagmur yagdıgı zaman interneti falan da bırakıp geceleri yerine gündüz de okuyorum daha zevkli oluyor
yağmur yağdığında kitap okuma isteği hiç uyanmadı, sadece izlemek.. ama nadiren izlemişimdir nedense. hiç bi sebep yokken..