Yalnızlığın sinmiş kirlenmiş odamaÖylece ağlıyor duvardaki resmin…Gün ışığı ve papatya kokusu gidişin,Aslında bencilliğimizmiş sevişenUmursamaz,kendi doruklarında…Kırık bir sehpa üzerinde şimdi bütün hatıralar.Aşkınızın kırıntıları saçılmış her tarafaVe geleceğin şikayetçi ortalığın kirliliğindenTemizlemek lazım geçmişien baştan,Silmek hafızayı……