Biz insanların akılları neden hep imkansız şeyleri yapmaya çalışıyor bir türlü anlayamıyorum.Geçmişi hatırlayıp,kendimizi yeriz.Sanki düzeltme imkanımız var gibi devamlı meşgul oluruz boş bir geçmişle.Bir de gelecek var tabi.Hep hayallerimiz,umutlarımız….tabiki bunlar olmalı ama günümüzün çoğu geleceğimizi düşünerek,geleceğimizde o istediğimiz yere gelebilmek için olunca iş yine imkansızlaşıyor.Asıl olan şeyi nedense hep unutuyoruz Yani şu anı.Ben bunları yazıyorum ama aslında kendimde uygulayamıyorum sonuçta insanız umarım uygulayanlarınız vardır.Her şey şu anda oluyor ne geçmiş ne gelecek…unutmayın ne geçmişi düzeltebiliriz ne de geleceği kurtarabiliriz.
yorumlar
özellikle geçmişle ilgili kapatılamamış hesaplar insanda ki “an” duygusunu yokediyor. geçmiş ve gelecek arasında sıkışıp kalıyorsun. kaybolmamak çok zor kendi yarattığın dehlizlerde. hayat zor!
geçmiş kimin sırtında kambur değilki atması kolaymı sanıyorsunn
O OLGUNLUĞA ZAMANLA ERİŞİLİYOR…
“Çok düşünüyorsun bence” dedi tüm sevdiceklerim bana ve uzaklaştılar.
geçmiş böyle bir şey işte, tüm yaptıkların aslında şu anın bilgisiyle yapmayacağın şeylerdi. ve bir başka yönü de şu: şu an yaptıklarını da geçmişin bilgisiyle yaparsın. dersler çıkarırsın ve en doğrusunu yaptığını düşünürsün. bunlar tamam ve normal. ama yapılacak bir büyük hata var. o da benim yaptığım:hayatını hatalar yaparak geçirmekten daha büyük bir hata varsa o da hep bu hataları düşünmektir.