Ön not:Burada yazılanlar ayna’nın optiğinden göz merceklerime yansıyan gölgeli düş’lerdir.Herhangi bir ikinci veya üçüncü şahıslarla dolaylı yada dolaysız herhangi bir bağ’ı bulunmamaktadır!!! Bu yazılanlar sancılı dönemlerimde ki bunaltılardır ve düzelmek için vakit kaybetmek yerine saçmalamayı tercih nedenimdir…Ayna: Karşıma kendinde ki tanımsız formdaki çelişkilerini sorgulamaya mı geldin yine yeniden ?____: Bu sefer biraz daha farklı nedenlerim var isimsiz cümlelerimin sahibi olmayı becerememiş kahramanların düşlerini sorgulamaya geldim.Ayna: Bana kim olduğunu ve bununla birlikte yansıyan cam parçalarının kırık yanlarını sana senin bilmeğin şekilde anlatmamı bekliyorsun.___: Bu ne kadar doğru olsa bile kim olduğumu değil senin kim olduğu sorusunu aşmayı bekleyen bir yanım var;biliyorum ki sen ben olamazsın! Kurduğun cümlelerinde ki ışıma, parlak ve benim tanık olduğum cinayetleri aydınlatıyor ama şimdilerde ise zanlısı olduğum düş’leri karanlığa gömüyor…Ayna: Sen hiç aşık olmadın ki o yüzden benim kim olduğum sorusuna takılıyorsun___: Ne yani sen aşk’a inanmıyor musun ?Ayna: Aşk hiç olmadı ki ! olayı şöyle değerlendirirsek dünyaya gelmemizde ki amaç bize inanma amacını edindirmek değil mi ? Bu komplo teorisinden yola çıkarsak en güzel şey aşk oluyor ve sen dahil herkes buna inanmak istiyor bu sayede tek primi aşk yapıyor ve her seferinde daha da erişilmez bir yerde olduğu kanısında insanlar tanrı ya yakın olmaya çalışıyor ve düzenek bu şekilde devam ediyor yani silindir ters bir devinimle insanlarla dönüyor ve eziyor en masum düş’lerinde ki kahramanlarını?___: Ben ne zaman aşık olacağım?Ayna: Bende özümde tek parçayım ama binlerce parçaya bölünmüş bir şekilsizlikte varlığımı sürdürüyorum sen beni bütüne ulaştırdığında tabi ki bu imkansız her bir parçamı eline aldığında bir tarafın kesilecek ve kanın akacak ve böyle binlerce sırça parçayı bir araya getirmen gerekecek o zaman yüzünü net bir şekilde göreceksin ve gördüğün şeyin kendine hiç benzemeyen yanlarına aşık olacaksın…___: Sen içimde ki şeytana benzemene rağmen benden daha mantıklısın,sana inanırsam tüm insanları öldürmem gerekecek ve tanrı’nın şekilsiz eğrilerinden düz bir çizgi çıkarıp ekseninde tek başıma dönmeliyim.İnançsızlıklarımı kabullenip inanmam demek bu da yapıma ters bir bakış açısı…Ayna: Sen farklısın! Özünde ki tek hücreye ulaşman için gözlerini içe çevirmeli ve sana üflenen ruh’u dışına çıkarmalısın böylelikle içinde ki şeytan senin dışındakilerle doyuma ulaşmalı ve senin cümlelerinde ki bakireliği bozmamalı en sonunda sende ona bakarak aslında kendi çelişkili düş’lerinde ki isimsiz kahramanların tatminsiz duygularında ki doyumu görmelisin.Ve ikiz ruh’unu aramaktan vazgeçmelisin!___: Senden korkmuyorum! Ama sınırlarımı sadece senin bilmen canımı sıkıyor sende bunu kullanarak tüm inançsızlığımla beni kendi inançsızlığınla çeliştiriyorsunAyna: Bana her baktığında gördüğün simasal yansıman her ne kadar sana benim benzediğim kadar benzemese de aslını aramakta ki istikrarın bu can sıkıcı tabloda ki resminden sıkılmış olduğunun yanıtı aslında bedenini ruhun,kalbin ve beyninin yönlerdirmesi sonucu oluşan yıpranma payı bana eşitliğin… Sen sadece kendi gözlerinin ters açısından baktığın zaman nefesini beyninden alacaksın.