Seni ne kadar sevdiğimi bi anlasan!Dün seni gördüğümde yanındaki kızın sana dokunması bile bana ne kadar çok acı verdi bi anlatabilsem…Bu belki normal bi dokunuştu ama ben ben bunu affedemezdim en azından senden ayrıyım zaten ve hergün seni görüyorum bu beni yeterince sinir ediyo bide……Burada yazı yazmak beni oldukça rahatlatıyo en azından içimdeki herşeyi bi yerlere haykırabiliyorum seni sevdiğimi belkide bu kadar rahat hiç söyleyemezdim ama sen bunu bilirdin….Dün arkadaşlarımla konuştum ve sana hak vermemi söylediler aslında ama ben ya ben senin beni kıskanmanı ve bunu belli etmeni istiyorum belkide en çok yanlış yaptığım nokta bu yani kaybettiğim nokta seni kaybettim ya buna hala inanamıyorum sana delicesine aşıkken seni kaybetmekten delicesine korkarken seni kaybettim ama artık yapıcak fazla bişey kalmadı çünkü benimle konuşmuyorsun dair gerçi bu kadar sevgime rağmen bende seni arayamam bunu kendime yapamam…..Bu inanın sevgisizlikle alakalı değil gurur sanırım yada reddedilme korkusu ne olduğunu bilmiyorum ama tek bildiğim şey 4 gün sonra yüzük taktığımız gün olduğu hep o tarihe kadar barışmış olurduk ama bu kez açıkcası pek umudum yok ayrıca o arasa bile ben ne yapmalıyım onuda bilmiyorummmmm…?????????
yorumlar
o bu yaziyi okuyacak mi ?
ıyıı yapmışş erkek arkadas kımse,, halla halla
onun bu yazıyı okumasını çok isterdim ama malesef okuyamayacak…..:(
yani geldin geleli balıyorum. 1. sine “hadi hevestir, ilk yazının günahı olmaz” dedim. 2. sine “yaa bu kız bayağı inada bindirmiş işi” dedim. 3. süne “ulan gerçekten seviyo, n’aapsın garibim” dedim, ama artık bu 4. sü; ancak “çüüş!” diyebiliyorum.yani bunu kalbini kırmak için söylemiyorum sevgili yellowtulip, ama değiştir artık plağı gözünü severim! vahhala ızdırap verdin, kösnettin!..Böyle mi geçireceksin bütün hayatını? ya da ne kadarını? kendine acımıyorsan biz zavallı “taş kalplilere” acı yahu!