Akşam vakti 18.00 dolaylarında istanbul’un anadolu yakasında bir restoranın telefonu çalar.
Telefonu hostes açar…-.”……..” restoran-“…….. ” ver bacım.- kim diyim efem?- reis…- ………………..- reis, naber?- İyidir..beni dinle; senin restoran adına bi tekne kirala benim için…Benden bahsetme, adım geçmesin, gece bostancı iskelesinden binecem.yengenle bi hava alalım oldu mu koçum?
– Yau zor be reis, bunca işin arasında….- İşinin a…..na kodurtma lan, ayarla şunu….Telefon kapanır…Kiralık tekne kaptanıyla birlikte 4 saattir bostancı iskelesinde beklemektedir. kaptan huylanmaya başlamıştır, restoranı arar daha ne kadar bekleyeceğini sorar. Kaptana beklemesi söylenir… Gece yarısı , beş erkek bir kadın yata binerler. kaptan nereye gidileceğini sorar…adamlar kaptanı denize atarlar…
Tekne limandan ayrılır…Kaptanın şikayeti üzerine polis tekneyi çam limanı açıklarında yakalar…“reis” ve adamları serbesttir…
ertesi gün..restoranın telefonu çalar. reis aramaktadır…- Bana ……bulun
– Şu an yok efendim.- O zaman bana ………….. ile iki garson gönderin- Siparişinizi aldım efem 30 dak.içinde yolluyorum.Garsonlar yemeklerle birlikte müşterinin evine doğru yola çıkarlar…eve geldiklerinde , sorgusuz sualsiz dayak yerler…reis,olum, partronunuz olacak o, i…..ne buraya gelmeden sizi bırakmam rehinsiniz…
arabada bekleyen restoranın şöförü de arkadaşlarını merak edip, evin zilini çalar…o da bi ton sopa yer ve rehin alınır…Nihayet patron bulunur ve reis ile görüşmesi sağlanır.
– abi çocukları niye göndermiyosun ?- asittir lan , bana 50000 dolar gönder çocukları al..- ………………………..bu olayın sonunda ,iş tatlıya bağlanmıştır….