Siz tabii ki anlayamazsiniz benim kaygilarimi.

Seyretmesi güzeldir ama

Tutup kalbinize kapayamazsiniz ellerimi.

Beyaz ve incinmis açilir,

Gri ve yorgun kapanirim düslerinize.

Siz ölümle uyku arasina ,

dantel ipliginden bi uçurum kurarsiniz.

Düsmesi güzeldi ama acir

Yere kapayamam bu yüzü.

Kaç kere gitmek dedimse hep yalan. Sadece bekliyorum sizi.

Vermediginiz sözleri belki yerine getirmezsiniz ama

Içinizdeki dügmeyi bulunca…

Vazgeçmek için postmodern zaaflarinizdan

Kirik bi ayna gibi kum olmak istedim o kapilarda.

Göremezseniz de.

Üç noktaaaaa

Kaygi.kaygi.kaygi.

Ben simdi Hiç sever miyim sizi..

Geceleri ucuz kahramanlara dönüsen Seffaf elbiseli korkuluklar.. Ben simdi ..

Sever miyim hiç sizi?

Kaç kere ‘’siz’’ dedimse

Nezaketten..

‘’Simdi ewe gidin..

Bi kaç kilo sigara içip.

Çektiginiz acilari yastiklariniza anlatirsiniz..

Beni soran olursa..

Sizi sevemedigimi söylerseniz..Bunu dedim.

O kaygisiz bakislar kimbilir hangi Gözyasinin sirrini sildi..

O hiçyokmussunuz gibi duruslar

Kaç ter damlasini..

Ahhhhhhh

Çok ii oynuyorsunuz..

Ii bi denegimdi..

Ben iki gözünüzün birbirine uzakligini dahi ezberledim

Sizse susmayi ögrendiniz sorularima

..

hayat iste.