sevgisiz hayatımın tek sevgili diye hitap edebildiğim günlük.. bugün adını bile koyamadığım bi ilişkim daha nihayetine erdi.. o dudakları kurutan soğukta yapılan konuşma sonunda havadaki nem oranı aynıydı ama havadaki soru işareti oranı daha bir artmıştı sanki.. halbuki biz o soru işaretleri oranını azaltmak için ordaydık..

Tanıştığımız gün gibiydi herşey; havanın soğukluğu, içimdeki belirsiz huzur ve saçımın uzunluğu. Önce o başladı; yaşanılanların dolaylı tümlecini bulmak için neden, nasıl, niye sorularını yöneltti. Bense gizli özneyi bulmaya niyetliydim ve kim,ne soruları ile karşılık verdim bu ataklara..

Hala anlamamıştı. En az benim anlamadığım kadar anlamadı olanı ve biteni. İkimizde sadece bir şeyin farkındaydık; Bitmişti. filmlerin sonunda gördüğümüz The End yazısını bekliyorduk belki emin olmak için.

Birşeylerin bittiğini anlamamız uzun sürdü.

O; bir cuma günü son ders zili ile öğrencilerine iyi haftasonları dilemişti..

Ben; sevgi kayıtsetimin son kaydına ulaşmıştım.

// If love.eof Then Response.end