Ağustos, kirli bir ay sahiden de. Yoğun, ağır, ezici, bir an önce atlatılması gereken. Sıcak. Ağustos yine bir şair aldı yanına. Memleketi Bursa ile, kedileriyle özdeş şair Metin Güven, 15 Ağustos akşamı gitti. En çok kedi uykuları öksüz şimdi.1947 doğumlu Güven, 2006 yılından beri yılda sekiz kez Onaltıkırkbeş isimli dergiyi yayımlıyordu. Güven, “şiir, çığlık, yaşam kandili” olarak tanımladığı bu dergide çeşitli şairlerin şiirlerinin yanı sıra şiir üzerine değiniler, röportajlar, eleştiri yazılarına yer veriyordu. Onaltıkırkbeş, benim gibi birçok genç şair adayına okul olmuştur, zamanın daha da sararttığı dergi sayfaları kitaplığımda uçuşuyor şimdi.1981 yılında Ömrüm Geçen Bir Sağnak Gibi ile çıktığı şiir kitapları yolunda, Güvercin Yüreğinde Gül Renkli Çocuklar (1982), Lâl Olsun, Ölsün (1985), Dala Yakın, Yaprağa Uzak (1990), Yarasa Karnında Aşk (1993), Suları Unutan Gölge (1994), Ten Ve Gül (1995), Aşk Bitti Akşam Sürüyor (1996), Gece Müziği (1996), Geriye Söz Kalır (1997) ve Yaz Biliyor Herşeyi (1998) ile yürüyen şair, on yıllık bir aradan sonra Kedi Uykuları (2008)’nı yayımlamıştı. 1968 yılında Soyut Dergisi’nde şiirlerinin yayımlanmasıyla ilk kez okur karşısına çıkan Metin Güven, 42 yıldır ilk şiirlerindeki heyecanı ve verimliliği ile üretimini sürdürüyordu.