intiharı özendirme ihtimali olan detaylar içeren yazılar ve bu yazıları okuyanların verdikleri olağan tepkileri anlayamıyorum. intiharı düşünen bir insan hayatla ilgili detaylardan bu kadar rahat bahsedememeli. okuyanlar da sanki hergün yanlarında bir iki kişi intihar ediyormuş gibi kanıksar vaziyette rahat davranamamalılar. (burada yazıyı yazan kişiden değil intiharı düşünen kişilerden dem vurduğumu birkez daha belirtmek isterim.)medyada hergün çıkan aile kavgaları, evinden kaçan ve bunalıma düşen insanların bu kadar gözümüze sokulması da bunu teşvik ediyor. yanlış anlaşılma olmasın sakın.bir intihar yüzünden sevdiği insanları kaybeden ve o bilinmezlerle o kişileri toprağa veren insanların içlerindeki yangının ne derece dayanılmaz olduğunu sanırım şu kitap çok iyi anlatıyor. yaşanmış hikayeleri kendi kaleminden ustalıkla harmanlamış bir yazar. üstelik kendi kocası da bir intihara kurban gitmiş. tavsiye etmem gerek. intihar hayatın kötü bir gerçeği. tolerans göstermesi hayli zor bir konu aslında.
İtiraf et, kopyala yapıştır cevap bu :)Yahu intihara özendiren kim, intiharı düşünen kim? Yazıyı nerenle okudun? Gözlerinle okuduysan neden sonuna kadar okumadan yorum yaptın? Oldu mu şimdi?Gözünüzü seveyim mantıklı yorumlar yapın ya. Yazı kötü deyin, kurguyu sevmedim deyin, yazı götüme benzemiş deyin ama yazıyla uzaktan yakından alakası olmayan yorumlar yapmayın lütfen.
yazını okumamış ve yazı dilinin etkileyici olduğunu düşünmemiş olsam, yazının bazen bu etkileyicilikle (yazan kişi istemese bile) özendirici olma ihtimalinden dem vurmazdım inan.kısaca, demek istediğim yazılar etkileyici tarz ile istemeden de özendirici olabilir bazen. yazının konusu intihar ise çok nazik ve hayata asılı duran beyinlere cesaret kaynağı olabilir. ama olmasın.çünkü intihar kendi başına ciddi bir kamadır. yaşamayan bilmez. bir kez denendiği takdirde ve başarılı olunursa geride kalanların çekeceği ızdırabın boyutlarını merak edenler açıp okusun istedim ve bir kaynak gösterdim.ah evet haklısın, yazımdaki tek kopyala-yapıştır da o kitabın linkidir. inanıp inanmamak kendi tasarrufundadır.
kommix ben şeyi merak ettim yazındaki yorumları görünce, annen,dayın,baban,ablan falan maşallah sizin bütün akrabalar net müdavimi çok ilginç. gerçekler mi onlar diye soracaktım?(espri de olabilir siteni bilmiyorum)
Gerçekler 🙂 Annem şu aralar çoğunlukla internet üzerinden çalışıyor, ablam babam dayım kuzenler falan hepsi de internet müdavimi olmasa da blog’uma arada bir uğrayan kişiler. Hepsine birden bu adresi e-postayla atıp “Affedin…” diye iliştirince ehehehehehe
Web sitemizde size en iyi deneyimi sunabilmemiz için çerezleri kullanıyoruz. Bu siteyi kullanmaya devam ederseniz, bunu kabul ettiğinizi varsayarız.Tamam
yorumlar
alınmadım…diğer yazının linkini vermemişsin. arayıpda mı bulucaz…
Uykusuz dergisinde o 🙂
intiharı özendirme ihtimali olan detaylar içeren yazılar ve bu yazıları okuyanların verdikleri olağan tepkileri anlayamıyorum. intiharı düşünen bir insan hayatla ilgili detaylardan bu kadar rahat bahsedememeli. okuyanlar da sanki hergün yanlarında bir iki kişi intihar ediyormuş gibi kanıksar vaziyette rahat davranamamalılar. (burada yazıyı yazan kişiden değil intiharı düşünen kişilerden dem vurduğumu birkez daha belirtmek isterim.)medyada hergün çıkan aile kavgaları, evinden kaçan ve bunalıma düşen insanların bu kadar gözümüze sokulması da bunu teşvik ediyor. yanlış anlaşılma olmasın sakın.bir intihar yüzünden sevdiği insanları kaybeden ve o bilinmezlerle o kişileri toprağa veren insanların içlerindeki yangının ne derece dayanılmaz olduğunu sanırım şu kitap çok iyi anlatıyor. yaşanmış hikayeleri kendi kaleminden ustalıkla harmanlamış bir yazar. üstelik kendi kocası da bir intihara kurban gitmiş. tavsiye etmem gerek. intihar hayatın kötü bir gerçeği. tolerans göstermesi hayli zor bir konu aslında.
İtiraf et, kopyala yapıştır cevap bu :)Yahu intihara özendiren kim, intiharı düşünen kim? Yazıyı nerenle okudun? Gözlerinle okuduysan neden sonuna kadar okumadan yorum yaptın? Oldu mu şimdi?Gözünüzü seveyim mantıklı yorumlar yapın ya. Yazı kötü deyin, kurguyu sevmedim deyin, yazı götüme benzemiş deyin ama yazıyla uzaktan yakından alakası olmayan yorumlar yapmayın lütfen.
yazını okumamış ve yazı dilinin etkileyici olduğunu düşünmemiş olsam, yazının bazen bu etkileyicilikle (yazan kişi istemese bile) özendirici olma ihtimalinden dem vurmazdım inan.kısaca, demek istediğim yazılar etkileyici tarz ile istemeden de özendirici olabilir bazen. yazının konusu intihar ise çok nazik ve hayata asılı duran beyinlere cesaret kaynağı olabilir. ama olmasın.çünkü intihar kendi başına ciddi bir kamadır. yaşamayan bilmez. bir kez denendiği takdirde ve başarılı olunursa geride kalanların çekeceği ızdırabın boyutlarını merak edenler açıp okusun istedim ve bir kaynak gösterdim.ah evet haklısın, yazımdaki tek kopyala-yapıştır da o kitabın linkidir. inanıp inanmamak kendi tasarrufundadır.
intihar falan yok efendim, bana çocuk hayal görmüş gibi geldi. zaten hikayeciyi de sevmedim. babaanneler psikopata bağlanmamalı.
Hehe, babaanneme sordum ama öncesinde “Böyle böyle bi durum var, oynar mısın” diye, 2 milyon dolar istedi.
kommix ben şeyi merak ettim yazındaki yorumları görünce, annen,dayın,baban,ablan falan maşallah sizin bütün akrabalar net müdavimi çok ilginç. gerçekler mi onlar diye soracaktım?(espri de olabilir siteni bilmiyorum)
Gerçekler 🙂 Annem şu aralar çoğunlukla internet üzerinden çalışıyor, ablam babam dayım kuzenler falan hepsi de internet müdavimi olmasa da blog’uma arada bir uğrayan kişiler. Hepsine birden bu adresi e-postayla atıp “Affedin…” diye iliştirince ehehehehehe