interrail’e çıkmak istiyorsunuz.. şöyle bi yunanistan, fransa, almanya, ingiltere yapıp döneyim diyorsunuz.

o kadar kolay değil…

yaklaşık 2 ay önce interraile çıkma kararı aldım ve bu temmuz başında kesinleşti. tatilden döndüm ve birkaç gündür resmi işlerle uğraşıyorum. avrupa birliği ülkesi vatandaşı olsam, bir gün bile sürmeyecek işlemler için alakalı alakasız, birsürü yere gitmek, bir sürü insanla konuşmak zorunda kalıyorum.

güzel sürprizlerle karşılaşıyorum. mesela bilmem kaç yıldır üniversite öğrencisi olmama rağmen askerlikten yoklama kaçağı olduğumu öğrendim dün. sanırım okulumdan, bağlı olduğum askerlik şubesine yazı gitmemiş ve beni senelerdir araştırıyorlar. bu durumu da bağlı olduğum askerlik şubesiyle (ki kendisi ülkenin diğer ucunda kalıyor) halletmem gerekiyormuş. tabi önce okulumdan (tabi o da başka bir ilimizde, yaz tatili olduğundan evimdeyim şu anda) öğrenci olduğuma dair belge isteniyor. bu yılın öğrenci kimliği fayda etmiyor.

tabi bana da yollara düşmek kalıyor. en güzeli biz AB üyeliği konusunu hep tartışalım; tartışırken, komşu ülkeye gidebilmek için emniyet, askeriye, konsolosluklar, bağlı olduğun iş yeri okul ve benim karşıma çıkmayan birçok yer arasındaki koşuşturmaya, kağıt trafiğine ve tüm bunlar sonucunda hüsrana uğrama ihtimalini göze almaya devam edelim.

sinirlerim biraz düzelince interrail hakkında sıkı bir blog patlatıcam. ama konuyla ilgilenenler için şimdilik sadece gençturun adresini vereyim. dahası gelecek..

assss sonraaaa…