yanımda oturan yaşlı teyze…öyle bankta kendimle oturuyordum…yaşlı bir teyze yanıma oturdu. Ordan burdan laflarken konu dua mevzuuna geldi.Bana torunuyla arasında geçen bir olayı anlattı. Torunu sünnet olmaktan çok korkuyormuş, sürekli telefonda babaannesine “bana dua et hiç acımasın “diye dua istiyormuş. Babaannesinde sünnet olacağı günden birgün önce yasin okumuş ve bildiği duaları etmiş…telefonlada torununu aramış ben dua ettim hiç korkma acımıycak diye torununa haber vermiş…Oğlu çok uzak bir şehirde görevli olduğu için doktor araba yolculuğunun sakıncalı olacağını söylediğinden sünnet cemiyetine katılamamış.Dediği gibi torununu arayıp gönlünü ferahlatmış…Uzun bir aradan sonra torunu onu ziyarete gelince babaannesine duaların işe yaradı hiç acımadı demiş. Ne o akşam nede sonra hiç acımadığını ağlamadığını söylemiş…peki sizce babaanne ne demiş ?1. Evladım ben Allahın sevgili kuluyum duam kabul olur2.Sünnet olacak arkadaşların varsa onlara dua edeyim sen paraları topla kırışırız.hiçte öyle düşündüğünüz gibi olmamış, aynen yazıyorum…”Yavrum sen şimdi bana değil Allaha teşekkür et !ve o senin nasıl böyle acını hafiflettiysebu dünya da birçok hasta insanlar var.sen büyüyünce doktor ol !sende onların acılarını hafiflet ve hiç olmazsa ayda bir günhastalarını ücretsiz tedavi et “ben bu paragrafı duyunca valla dedim…böyle nesiller yetiştiren babaanneler hala varmış !içimden elini öpesim geldi. Fazla durmadı yanımda ,parkın ağaçları arasından süzülüp gitti…işte bir zamanların haram yemeyen yedirtmeyen bu ülke insanlarını yetiştiren bu babaannelerdi ve sayıları gitgide azalıyor.Ve o iyi insanlar iyi atlarıyla birgün dönüp gelecekler, benim hala ümidim var!bilmem belki birgün bir yerde bir doktor hastalarını ayda birgünde olsa ücretsiz tedavi ediyorsa, bu babaanneye bir fatiha okursunuz.