İkilemGeçmiş ve karanlığın ortasında bir ışığın nuru olmak ve de tüm atmosferi dolaşmak ister insanlar. Ne zaman isterler? Dersiniz. Hayal edebildikleri zaman; Biz ülkemizde geçim zorlukları ile boğuşurken başka başka ülkelerde insanlar sanatla uğraşmakta ve bu uğraşım onların hayat felsefelerini bize oranla daha geliştirmekte. Ülkemin insanının hayat felsefesi ise bir kilo domates, bir kilo zeytin vs. gibi zorunlu ihtiyaçlarımızı karşılayıp karşılayamayacağımızla ilgili.Tabi ki farkındayım bu ilgilenim de bize bizi yönetenlerin ahmaklıklarından kaynaklanan zorunluluk.Düşünün bir kere başka ülkelerde insanlar ki:örneğin Fransa da Geçmişin ünlü ressamı Picasso ile Matisse ‘nin resimlerini mukayese etmekte acaba hangisinin sanatı daha anlatımsal ve objektif ve hatta hatta sanattan anladığını iddia eden bazı kişiler sadece resimlerin rantabıl olup olmaması ile ilgilenmeleri ise madalyonun diğer bir yüzü değil de nedir?İşte böyle bir görünümün ortasında kendimden istediğim sadece geçmişin karanlığının ortasında ışığı olmayan ışığın ışığı olmak istiyorum ki; ülkeme ve kendisini yetiştirme fırsatı verilmemiş halkıma yeni bir başlangıç noktası olsun…blackfoal
yorumlar
Keşke demekten nefret ediyorum ama yaşadığımız ortamda lanet olsun ister istemez kullanıyorum bu kelimeyi. Keşke insanlar yaratıcılığının farkına varıp ve geliştirebilse. Daha bir çoğumuz farkında olamıyor güçlerinin. Düşünmek zorunda kaldığı ilk şey karnını doyurabilmek. İnsan gibi yaşamayı bile başarmak güç oluyor ülkemizde. Umarım biz sadece konuşmakla kalmayıp değiştiririz bu ortamı. Elimizden gelenin en iyisini yapmak zorundayız.