ruhuma tekrar tecavüz etti hiç bir kelimeyi yakıştıramadığım adam. tek yaptığım cevap vermekti. hayatımıza sıçtığı her olayda kendine bakmadan başkalarına saldıran işine geldiği gibi herkesi ve herşeyi kullanan zavallı adam karşısında susmadım sadece. son söz olarak sen kimsin dediğimde cevabı erkeğim oldu sadece. üzerime yürümesi hiçti bu cevaptan sonra. gözümün önünde eriyen bir anne, içimde son sözüyle yaşayan bir abi ve kendine erkek diyen bir baba. erkek olmak sadece ben demek mi. hayatını yaşamaktan korkan annemi kaçıramadım. sadece nefes aldığını söyleyen abime yardım edemedim. kendim hiçliğimde kayboldum hep. zarar verebilmeyi çok istedim. tek yapabildiğim konuşmak oldu. bedenim acı duyamadı çünkü ruhum sırasını vermedi ona asla. nasıl bir adam istediği cevabı duymadığında zarar vermeye başlar öğrendim ilk. zayıflık bencillik eziklik kabalık ahlaksızlık eşit oldu erkek kelimesine. nefretim yok sevgim yok hüznüm yok heyecanım yok… kaldım çırılçıplak. bir daha giyinmemek gerek zaten. çıplak olmak gerek her zaman.