BİRİNCİ BÖLÜM=============Bakıyorsun,Hep güzeli görürüsün,Onca çirkinin arasında.Herşeyde mutlaka,Bir güzellik bulursun,Sen güzelliğin ta kendisisin.Konuşuyorsun,Sanki bülbül olmuşsun,Şakıyorsun adeta.Hep iyiden, iyilikten,İyilerden bahsedersin,İyilik senin ikinci ismin.Seviyorsun herkesi, herşeyi,Herşeye rağmen,Sevilmeye layıksın.Yüzünde gülücükler eksilmez,Ağlatmak isteseler de,Gül yüzlüsün, gülmek senin suretin.Üzemezsin kimseyi,Başkasını üzmek,En çok üzen seni.Hayır diyemezsin kimseye,Geri çeviremezsin,En hayırlısı sensin.İKİNCİ BÖLÜM============Ekşimiş yüzünde,Nefretin çizgileri,Yol yol olmuş.Gözlerindeki bakış,Avını gözleyen yılan misali,Saldırmaya hazır.Ağzında köpükler,Salyalar, küfürler,Alaycı gülüşmeler.ÜÇÜNCÜ BÖLÜM============Sen kendini saklasan da,Kendini göstersen de,İyi bilirim ben seni.Doğru da söylesen, yalan da,Saklayamazsın içindekini,Sözlerin ele verir seni.İnsan en iyi,Kendisini kandırabilirmiş,Boşuna yalan söyleme.Yediğimiz aynı, içtiğimiz aynı,Konuştuğumuz dil aynı,Yollarımız ayrı olsa bile,Saklayamazsın kendini.=====================================SONUÇ=====================================Bunları yazdığıma inanamıyorum.Yayınlamak için çok düşündüm ama,daha sonra yazmayı planladığım bir yazı içinbunu yayınlamaya mecbur kaldı(ğımı düşündü)m.Umarım daha oturaklı birşeyler yazarım da,bunu da buradan kaldırırım.Düzyazı şeklinde yazacaktım, ilham satır satır geldi.Zaten şiirle arası en kötü olanlardan biriyim.Ama bu yazıya ihtiyacım var.Çünkü konuşurken kendimizi ele veriyoruz.Kişiliğimiz, duygularımız, düşüncelerimiz…Onun için değil mi, bazen söylenenden çok,söyleniş etkiliyor bizi.İnsanlar, başkalarını aldatacağını düşünüyorken,kendilerini aldatıyor aslında.O insanları deşifre etmek için bu yazı.İkiyüzlülüklerini göstermek için.Yazıyı beğenmeyeceksiniz, çünkü yazının amacı bu değil.Linnux’a olan kişisel nefretiniz de, buraya yorum yazmaya neden olmasın.Diğer yazılarımda yeterince fırsattan istifade ediliyor zaten.Alay etme ve küçümseme yorumları yazmayı bırakmak istiyorum,ama öfkelendiğim zaman da çok acımasız olabiliyorum.Hadi bakalım, bekleyelim yeni yazımızı.
yorumlar
Ya bu sensin hatta yazdıkların benim.Nereye,neden gittin ki?Geri geldin mi?Yeni yazılarını ne zaman göreceğiz?Cevaplanmayacak belki sorularım.2006’dan bu yana hayattamısın acep.Çok beğendim.İyi ki yazmışsın.Tuttum.
ben de bir bakayım dedim, takıldım kaldım 🙂
Yazımızın edebi olarak hiçbir değeri yoktur. İçimizden geldiği gibi döktük. Edebi niteliği olmamakla birlikte anlamı çok önemli.Peygamberimiz Hz. Muhammed(SAV)’e öyle şeyler söyleniyor ki… Kimisi ölmüş, kimisi yaşayan bu insanların sözlerinden tiksiniyorum. Sonra hayat denen okul bize bu insanları tanıttı. Maskelerini düşürüp gerçek yüzlerini gösterdi. Gerçekten de, kendi çirkinliklerini, kendi çirkefliklerini peygamberimizde görüyorlardı.Peygamberimiz haklıymış. Ona kim bakarsa, onda ancak kendini görür. Kendisi sapık olan bir insan onda da sapık bir kişilik görür. Gerçekten de ayna gibi.Allah’ın selamı ve rahmeti onun ve ümmetinin üzerine olsun.